- werkte ik op mijn vrije dag.
- werkte ik op de laatste zonnige zaterdag van het jaar.
- Moest ik het onderspit delven tegen een Ledebergse muggenovermacht met als resultaat acht jeukende bulten.
- Werd ik eens niet door mijn squashpartner in de steek gelaten (al nam ik het zekere voor het onzekere door hem sms-gewijs aan onze afspraak te herinneren).
- Werkte ik tot half twee ‘s nachts.
- Moest ik machteloos toezien hoe het aantal ongelezen mails in mijn inbox aangroeide.
- Vergaderde ik de pannen van het dak .
- Ging ik naar een schitterend concert van Thomas Zehetmair, maar kon ik niet beletten dat mijn gedachten afdwaalden naar het werk dat nog verzet moest worden.
- Reeg ik de werkgerelateerde dromen aan mekaar.
- Coördineerde ik als een professional.
- Leek ik ondanks alle onrealistische deadlines en slaapgebrek energie op overschot te hebben.
En de week is nog niet om! (Maar voel ik daar een kriebel in mijn keel?)
neem niet teveel hooi op je vork eh, sebiet stort je nog in
Pfieuw en dan klaag ik als ik vijf overuren heb staan, gespreid over een aantal weken 😉
Ja, als het leven je leven overneemt wordt het tijd te leven.
Niet genieten tijdens muziek is mijn m.i. een grens die je overschreden hebt.
Ik durf hier echt niet schrijven hoeveel overuren ik momenteel staan heb. En het ergste is dat ik ze niet kan omzetten in geld of verlofdagen.