Vanochtend telefoon van mijn collega die al een tijdje thuis was om zijn zieke vrouw te verzorgen. Hij belde met slecht nieuws, de behandeling sloeg niet aan en zijn vrouw is deze nacht overleden. In maart kregen ze voor het eerst de diagnose te horen. Een diagnose die eerst goede vooruitzichten bood, maar de situatie verslechterde snel. En nu is ze er niet meer.
En dan hapert je stem in je keel. Want wat zegt een mens in zulke omstandigheden? Een gestameld “sterkte” en een stilte die valt. We hadden allemaal zo hard gehoopt dat zijn vrouw het zou halen. Dat de behandelingen zouden aanslaan. Het heeft niet mogen zijn.
Veel sterkte aan alle mensen die kanker hebben of die familie of vrienden hebben die tegen de ziekte vechten of helaas het gevecht verloren hebben.
En alhoewel niet elke kanker door roken wordt veroorzaakt, kan het geen kwaad om vandaag op de werelddag zonder tabak wat extra aandacht te schenken aan het verderfelijke effect van dit kankerstokje. Er zijn tegenwoordig zoveel programma’s die mensen begeleiden in hun strijd tegen de cigaret dat er geen enkele reden meer is om NIET te stoppen met roken.
Maart…. *slik*
Medeleven en sterkte, meer kan je iemand niet wensen op zo’n moment denk ik.