Ik schiet tekort. Er zijn te weinig uren in een dag, te weinig dagen in een week, te weinig weken in een jaar. Mijn agenda maakt dat ik al blij mag zijn als ik mijn vrienden vier keer per jaar zie. En dat is gewoon te weinig. Hoe kan je een goede vriendin zijn als je enkel de oppervlakkigheden van Facebook te zien krijgt? Hoe weet je wat je vrienden echt bezig houdt? Waar ze ‘s nachts van wakker liggen?
De voorbije weken werd ik er twee keer pijnlijk mee geconfronteerd hoe moeilijk het is de banden strak te houden. Twee lunchafspraken leerden me over de besognes over de kinderen van ene en de gezondheidsproblemen van de andere. Zorgen die ik uiteraard niet kon wegnemen, maar waarvoor ik graag een luisterend oor wilde bieden. Toch voelde ik me een tweederangsluisteraar. Iemand die je wel je problemen wilt vertellen, maar niet de eerste persoon naar wie je belt als je problemen hebt. Ik wil graag van mezelf denken dat ik er ben voor mijn vrienden. Maar is dat wel zo? Kunnen ze bij mij terecht? Misschien zijn ze niet geneigd om met hun problemen naar mij te komen, omdat ze weten dat onze agenda zo vol zit? Maar ben ik dan nog wel een goed vriendin? En verwateren vroegere hechte vriendschappen niet stilletjesaan tot gewoon gezellig samenzijn met kennissen?
Ik schiet tekort.
‘t Is inderdaad niet gemakkelijk om vriendschappen te onderhouden als je elkaar niet vaak ziet, misschien is het een oplossing om elkaar af en toe te bellen en/of mailen? Zelf vind ik het veel gemakkelijker om vriendschappen te onderhouden via chat, maar dat is iets van mijn generatie zeker 😀
Mails worden minder en minder beantwoord (vermoedelijk omdat iedereen al zoveel werkgerelateerde mails krijgt) en alhoewel ik een frequent gebruiker ben van irc, gtalk en facebook chat, geldt dat helaas niet voor de meeste van mijn vrienden. Komt daarbij dat ik persoonlijk niet zo graag telefoneer. En er gaat volgens mij niets boven een face to face gesprek.
Ik zie het anders: ik heb er bewondering voor hoe jij, ondanks je ongelofelijk drukke schema, àltijd moeite blijft doen om een vriendschap te onderhouden.
Jammer dat je jezelf tekort voelt schieten. Misschien tòch proberen het wat rustiger aan te doen en ipv ongelofelijk veel nieuwe dingen te willen leren en al die cursussen te volgen wat meer vrije tijd inplannen die je met vrienden kan doorbrengen? Maar persoonlijk denk ik dat jij dat niet kan, geen (of minder) cursussen volgen.
(ik hoop dat dit niet klinkt als kritiek want zo is het absoluut niet bedoeld)
PS. Jij zit op gtalk? Ik ook, maar je staat blijkbaar (nog) niet in mijn lijst. Je mag me altijd toevoegen.
Je schiet niet tekort, je hebt gewoon teveel vriendjes
Net als Lime zegt: ondanks alles doe je alles om een vriendschap te onderhouden. Ik ken maar weinig mensen die dat doen en het is bewonderenswaardig. Veel andere mensen hebben een klein groepje vrienden waar ze regelmatig mee afspreken, een groter groepje mensen waar ze soms mee afspreken, maar een nog grotere groep mensen die ze nooit goed leren kennen hebben omdat ze nooit de tijd genomen hebben om die vriendschap uit te bouwen. Ik heb ook mensen waar ik supergoed mee overeenkom, maar ik ken ze niet goed genoeg om ze te durven uitnodigen en dus hoop ik maar dat ik ze toevallig tegenkom op bepaalde feestjes.