Gisterenavond waren we te gast bij Joke en Vincent. Daardoor had ik niet gemerkt dat tijdens het diner mijn gsm was afgegaan. Na de lange rit van Aalter naar Leuven waren we linea recta in bed gekropen en zo kwam het dat ik het berichtje op mijn voicemail pas beluisterde ‘s ochtends vroeg, met de slaap nog in mijn ogen. Vriend C, dezelfde van het diner van vorige week, had een bericht achtergelaten. Hun dochter was geboren. Op 26 weken en 5 dagen. 900 gram, 34 cm. Het haar op mijn armen ging tijdens het beluisteren van de boodschap recht overeind staan. Vorige week was vriendin M nog stralend zwanger. Een zwangerschap die  niet makkelijk tot stand gekomen was. Waardoor we extra blij voor hen waren toen we vernamen dat hun droom eindelijk in vervulling zou gaan. En nu dit.

Gebeld met vriend C, gevraagd of we op bezoek mochten in het ziekenhuis. Dat mocht. Ik had me op het allerergste voorbereid en moest op weg naar het ziekenhuis menig krop in mijn keel doorslikken. Maar het bezoek in het ziekenhuis heeft me opgefleurd. C en M waren optimistisch. Hun dochter stelde het naar omstandigheden goed. De eerste 24 uur waren achter de rug. De eerste horde was genomen. Natuurlijk zullen de volgende dagen en weken niet de gemakkelijkste worden, maar we geloven en hopen dat dit kleine baby’tje binnen enkele maanden naar huis mag. En dan is het feest! Groot feest!