Op ons werk is de eindejaarsperiode traditioneel een zeer drukke periode. Op het laatste moment moet er nog een berg administratieve rompslomp in orde gebracht worden en de boekhouding draait overuren. Iedereen loopt er gestresseerd bij, want zijn of haar dossier is nog niet orde en de deadline is in zicht. Geld, geld, geld.  Meestal is het ergste achter de rug de week voor kerstmis. Daarna kan er wat opgeruimd worden en is er tijd om achterstallige mails te beantwoorden.

Zo niet dit jaar. De deadlines schoven op richting kerstmis en de stress bleef maar duren. Er viel een lijk van 2,8 miljoen uit de kast (een vergetelheid van iemand binnen mijn team) dat we god zij dank nog hebben kunnen reanimeren, maar het scheelde niks. Een collectieve zucht van opluchting. Zelfs de laatste werkdag van het jaar, 24 december, was mij geen rust gegund. Nog veel losse eindjes die vastgeknoopt dienden te worden en ik zag met schrik in het hart de minuten wegtikken.

Gelukkig is alles nu achter de rug en kan ik genieten van een welverdiende vakantie, waarin ik hopelijk wat tijd heb om achterstallige mail weg te werken…