Ik weet niet of jullie dit ook zo ervaren, maar boy oh boy, wat worden sommige mensen saai eens ze zich voortgeplant hebben. Waar vroeger de gesprekken nooit schenen stil te vielen, duiken steeds meer genante stiltes op. Het is een verschijnsel dat zich godzijdank niet bij iedereen voordoet. Wij hebben genoeg vrienden met kinderen waar ik uren mee kan praten. Wat het verschijnsel des te vreemder maakt. Wat maakt dat sommige mensen zich na een geboorte enkel en alleen nog maar kunnen interesseren voor babypraat?
Saai
Ze zijn misschien gewoon moe?
Ik ben ook moe. Shit, misschien ben ik ook wel saai.
Tja, sommige mensen evolueren verder in hun leven en praten over andere dingen. En als je je dan niet kan verplaatsen in de schoenen van een ander, dan kan je best andere vrienden zoeken, denk ik.
@yab: je weet niet wat moe zijn is.
Misschien is het omdat je – als je niet op let – met kinderen minder te tijd neemt om je (intellectueel) te laten prikkelen en dat je gedachtenwereld dreigt stil te vallen.
Of misschien waren die andere mensen vroeger ook saai, maar konden ze het beter verbergen?
Misschien is het biologisch doel van die mensen in dit leven verwezenlijkt en willen ze de rest van hun tijd spenderen aan het eren van dit gegeven? Lijkt me verschrikkelijk trouwens.. :/
Ik vind het eigenlijk heerlijk om naar te luisteren.. Ik werk namelijk tussen nieuwbakken mama’s en hoor de hele tijd zulke verhalen. En ik geniet ervan.. maar dat heeft misschien met mijn eigen kinderwens te maken?
@Miss Puntkomma: Geloof me vrij, ik kan heus een stukje meepraten over luiers, tepelkloven, stoelgang van een pasgeborene, spruw, al dan niet borstvoeding geven, het aantal voedingen dat een pasgeborene moet krijgen, afkolven, borstpompen, nachtelijke voedingen, krampjes, reflux, zantac, groeispurtjes, op het potje gaan, zindelijkheidstrainingen, crèches, kinderziektes, kleuterscholen enzovoort en ik wil daar gerust in meegaan. Hell, ik beschouw mezelf al een beetje als niet-ervaringsdeskundige, maar ik wil niet ALLEEN daar over praten. Mijn wereld bestaat nu eenmaal uit andere dingen dan baby’s en kinderen.
En zoals ik al zei in mijn post, bij sommigen is dat niet het geval.
@sponzen ridder: ‘t Zal dat laatste zijn. 😉