Het zit erop! En ik ben verdorie blij dat het erop zit. Van zeven uur ‘s ochtends tot zes uur ‘s avonds in de weer zijn voor de luttele som van 23,40 euro, dat put een mens uit. Alles ging vlot. De bijzitters waren heel sympathieke mensen (al zijn er twee bijzitters gewoon niet komen opdagen, foei!) en de taakverdeling verliep vlotjes. Alleen de administratieve formaliteiten bij het afsluiten van het bureau zorgden voor wat stress. Eén kiezer hebben we terug naar huis moeten sturen omdat die op het allerlaatste nippertje kwam stemmen, zonder identiteitsbewijs.

Het minst leuke van heel het verhaal, vond ik het lange wachten op de rechtbank. Van kwart na vier tot zes uur hebben we daar gezeten terwijl de voorzitters en de secretarissen telkens een stoel opgeschoven, dichter naar de computers die onze stemmen zouden registreren. Dat stuk was er voor mij echt te veel aan.

En nu ga ik iets doen aan mijn hevig rommelende maag.