Door alle commotie rond de vallende regering ben ik er nog niet aan toegekomen om iets te schrijven over het geweldige etentje in de Kokoon, donderdagavond met de mensen van de Russische les. We waren met z’n vijftien en de gespreksonderwerpen waren op zijn zachtst gezegd gevarieerd. Het ging over de Belgische politiek, dan over terrorismebestrijding in Rusland, dan over de zin en onzin van het huwelijk en de gelijkheid tussen man en vrouw. Zware gespreksonderwerpen voor een lichtvoetig etentje.
Het eten zelf was trouwens om duimen en vingers bij af te likken. Al mijn favoriete etenswaren op één bord verzameld: hazenrug, een gestoofd appeltje met veenbessen, spruitjes en kastansjepurée. En daarbij een lekkere rode wijn uit Chili. Ik heb er enorm van genoten.
Meest geanimeerde gesprek van de avond voerde ik met een meisje dat vond dat “vrouwen bepaalde taken toch nog altijd beter kunnen dan mannen”. Taken zoals de kinderen verzorgen en het huishouden doen en zo. En ze zag er geen graten in om later thuis te blijven met de kinderen, want “dat is toch nog altijd de beste manier om kinderen op te voeden.” Ik wist eerlijk gezegd niet dat er nog zulke vrouwen bestonden. Laat ik jullie zeggen dat de discussie bij tijden hevig was, want zulke uitspraken, werken op mij als een rode lap op een stier.
Mja, zolang ze niet verwacht van andere vrouwen dezelfde opvatting te hebben zie ik daar geen graten in. Als ze zich goed voelt bij die levenswijze, waarom niet?
Ik heb lang beweerd dat mannen en vrouwen gelijk zijn. Ik heb dat door dik en dun en soms tegen beter weten in verdedigd. Dit alles uit de overtuiging dat iedereen gelijk behandeld moet worden.
Nu, een heel aantal jaren en twee kleine kinderen later, ben ik van mening veranderd. Ttz, ik vind nog altijd dat je van het gelijkheidsprincipe moet vertrekken, maar geloof me, een vrouw kan bepaalde dingen dan mannen. En omgekeerd.
En dat is maar goed zo.
upate:
..een vrouw kan bepaalde dingen beter dan mannen. En omgekeerd ….
Net als Nietje zie ik er geen graten in als de vrouw daar zelf voor kiest. Dat vrouwen sommige zaken beter kunnen dan mannen (en omgekeerd), is ook een feit. Zo heeft psychologisch onderzoek aangetoond dat vrouwen anders moreel denken, ondermeer met een sterkere nadruk op “zorg”. Zorg is een sterke aandachtsfactor bij vrouwen. Nu ja, net zoals alle onderzoek is dat sterk gebaseerd op statistiek, wat meteen de draagwijdte aangeeft. Geldig voor een grote groep, maar niet voor allen. Bovendien kunnen we ons afvragen of die verhoogde aandacht voor zorg bij vrouwen te wijten is aan het feit dat ze vrouw zijn, of eerder aan onze maatschappij en cultuur, waarin die rol en moraal overheersen of zelfs “opgedrongen” zijn?
Nu ja, zoals Nietje zegt, zolang dat niet van anderen verwacht wordt en de persoon in kwestie zich daar goed bij voelt, zie ik daar ook geen graten in. Mijn ma bleef ook thuis, wat we als kinderen altijd heel fijn gevonden hebben. Al vraag ik mij wel af in hoeverre we tegenwoordig nog kunnen rondkomen met kinderen en één pree.
Zelf heb ik trouwens ook die lerarenopleiding gevolgd als extra stok achter de deur, om evt te gebruiken in geval van kinderen, kwestie van beter aansluitende uur- en verlofregelingen, terwijl het vrouwtje carriere maakt. Nu ja, ik denk wel dat ik dan meer ‘s avonds weg ben, mijn momenteel goed gevulde agenda kennende…
Net als Peter waren wij (4 kinderen) ook content dat onze ma thuisbleef. Jammer dat ze scheef bekeken werd door de werkende vrouwen die van mening waren dat huisvrouwen lui zijn en toch niets doen.
Ik word ook gek als ik mensen zoiets hoor zeggen. Die uitspraak heeft niets te maken met “vrije keuze” maar is vernederend voor mannen en vrouwen: ze insinueert dat mannen minder goed kinderen kunnen grootbrengen, én ze insinueert dat vrouwen best thuisblijven in naam van hun kind. Iék!
Dat is helemaal iets anders dan pakweg stellen: “ik heb momenteel de keuze om thuis te blijven en ik grijp de kans om mijn kind zelf op te voeden”.
‘t Is jammer dat mensen daar altijd een oordeel aan moeten verbinden.
Nog iets! Wellicht zijn vrouwen door hun gave om kinderen te baren én de evolutie iets beter in “zorg”, zoals Peter stelt.
Zorg is echter niet het enige dat een kind nodig heeft, en een kind verzorgen is niet zo complex dat het per se moet gedaan worden door de ouder die er (zogezegd) het beste in is. Ons vermeend oerinstinct betekent niét dat wij grààg spetterdiarreeluiers verversen!
Ik denk zeker niet dat huisvrouwen lui zijn en niets doen. Mijn moeder was ook huisvrouw, maar eerlijk, ik denk dat het haar eigen geluk en ontwikkeling ten goede gekomen was, als ze ervoor gekozen had níet thuis te blijven bij de kinderen.
Ik vind het erg dat er mensen zijn die de “klassieke” manier van opvoeden (vrouw blijft thuis, man uit werken) per sé de beste vinden. Ik denk dat mannen net zo goed in staat zijn een kind liefdevol groot te brengen als vrouwen. En een vrouw die uit werken gaat, zal haar kinderen heus ook op een goede manier groot brengen. Ik ben trouwens een hevig voorstander van holebi-adoptie. Twee mannen die een kind grootbrengen, waarom niet?
Ik hoor trouwens vaak van vriendinnen met kinderen dat ze blij zijn dat ze na de bevallingsrust weer aan het werk kunnen, want “hun wereld was toch zo klein geworden”.
Het zal wel zijn dat vrouwen genetisch voorbestemd zijn om een meer zorgdragende rol op zich te nemen. Maar we zijn op een punt beland waar we deze genetica achter ons kunnen laten. Nu hebben wij vrouwen de keuze om uit te gaan werken en mannen de keuze om thuis te blijven bij de kinderen. En dat kan ik alleen maar toejuichen.