Eergisteren nam de oudste van de drie bij het naar bed gaan afscheid met de gevleugelde woorden: “Jullie mogen nog eens terugkomen. Maar wel cadeautjes meebrengen, he!”
Gisteren zat ik tussen twee kindjes van drie en vierenhalf jaar oud, terwijl ze rustig aan het luisteren waren, terwijl ik uit het boekje voorlas dat we net cadeau gegeven hadden. Superbraaf.
En toch ben ik telkens opgelucht als de kindjes naar bed zijn en we onder volwassenen een goed gesprek kunnen voeren.
i know the feeling!