Toen ik nog jong en idealistisch was, geloofde ik dat vriendschap voor eeuwig en altijd was. Helaas, een mens wordt volwassen en met het voortschrijden der jaren worden vele mooie idealen van de jeugdige onschuld één voor één geslecht. Vriendschap is niet voor eeuwig. Vriendschap is een tijdelijke band tussen twee mensen, mensen die hun eigen weg gaan en soms verwijderen die wegen zich van elkaar. Je verandert, je vrienden veranderen en soms moet je vaststellen dat die innige band die ooit tussen jullie bestond in rook is opgegaan. Hoe dat komt. Geen idee. Het gebeurde langzaam, zonder dat je er veel erg in had.
Vriendschap is belangrijk voor mij en ik probeer dan ook mijn best te doen om mijn vriendschappen te onderhouden. Daarom doet het altijd een beetje pijn te moeten vaststellen dat een mooie vriendschap uitdoofde. Niet eens heftig brandend in een spetterende ruzie, maar neen, stilletjes, niemand heeft gemerkt dat het vuur langzaam doofde. Ik pleit zelf ook schuldig, ik heb te weinig tijd voor mijn vrienden. Mijn agenda is barstensvol gepland. De eerste afspraken voor augustus zijn al gemaakt. Maar hoe kan je een vriendschap levendig houden als je elkaar maar twee keer per jaar ziet? Als je zelfs niet meer weet bij welk bedrijf de vriend of vriendin in kwestie aan de slag is? Vriendschap vergt een investering van tijd en laat ik net aan dit laatste goed een groot gebrek hebben.
Heel herkenbaar en heel waar wat je hier schrijft.
Idd. Maar bij echt goeie vriendschappen klikt het direct terug, zelfs al heb je elkaar al een hele tijd niet meer gezien.
Dat is waar wat je schrijft. Maar ik ga ook akkoord met Lucie. De echte vriendschappen blijven bestaan, al gaat er soms veel tijd overheen.
Een probleem dat ik maar al te goed ken, helaas…
Dat van dat uitdoven herken ik zeker…ik probeer mijn vriendschappen te onderhouden, maar soms is het gewoon zo druk dat dat heel moeilijk is.
waarvoor hebben we internet? om onze verre vriendschappen te onderhouden hé!
Een voordeel is dat de goede vriendschappen overleven. Je gaat meer tijd maken voor de echt leuke mensen en je filtert de kennissen eruit.
Leuke vriendschappen die uitdoven: is dat niet eerder dat het vuur gewoon weg is? Wat was dat was?
Ik heb geleerd niet meer achterom te kijken en te treuren, maar te aanvaarden en verder te investeren.
Ik herken het met pijn in mijn hart.
Herkenbaar en o zo waar.
Maar vriendschappen die langzaam uitdoven, daar kan je op z’n minst nog met plezier op terugkijken. Je bent nu dan misschien wel uit elkaar gegroeid, maar ooit, ooit konden jullie elkaars zinnen afmaken en lachen om niets.
Erger vind ik het wanneer een vriendschap compleet opgeblazen wordt door een van beiden. Dan is het nogal moeilijk om niet cynisch te worden en te denken dat je nooit echt vrienden geweest bent. En dat doet (volgens mij) meer pijn dan erkennen dat mensen evolueren.
blijkbaar vind iedereen het pijnlijk
en toch slagen we er met zijn alleen blijkbaar niet in om het anders te doen, om tijd of vuur of wat dan ook te maken
jammer he ?
@annelissen: Inderdaad, heel jammer.