Ja, deze ochtend hebben we weer de dagelijkse portie werkmannen moeten binnenlaten. “Ja, we hadden gebeld naar de verantwoordelijke van de bouwfirma, maar hij nam niet op.” Tja, dat verbaast ons al lang niet meer. Je moet het toch maar durven. Afspraken maken met mensen om in het gebouw te komen werken en dan vervolgens die mensen voor gesloten deur laten staan en niet eens je telefoon opnemen. Wat als mijn vriend en ik nu in het buitenland zaten? Dan konden die werkmannen gewoon rechtsomkeer maken. Ben ik nu de enige die vindt dat zoiets niet kan?

Het goeie nieuws is dat we vanavond een trapleuning in de trappenhal zullen hebben. Maakt de tocht omhoog en omlaag weer een beetje minder spannend. 😉