L’Arnacoeur

Ja, die zomercursus Frans blijkt echt een schot in de roos te zijn. Heb me de voorbije twee en een halve week al ontzettend goed geamuseerd met mijn klasgenootjes. Naast de boeiende discussies over het glazen plafond en de plaats van de vrouw in de maatschappij (I know, mijn stokpaardje), hebben we presentaties gegeven, radiospots opgenomen en heb ik al twee keer de slappe lach gehad. Het feit dat ik de voorbije nachten een paar keer in het Frans gedroomd heb, is ook een goed teken.

Toen de gelegenheid zich voordeed om na de lesuren nog een streepje Franse cultuur in de vorm van een romantische komedie mee te pikken, schreef ik me bijgevolg meteen in. Gewapend met een zakje (gratis) popcorn zocht ik me een plekje op de comfortabele (not) houten zitbanken van het Van Den Heuvelinstituut. Helemaal klaar voor L’Arnacoeur met in de hoofdrollen Romain Duris en Vanessa Paradis.

IMG_4998[1]

Nu moet ik eerlijk toegeven dat romantische komedies over het algemeen niet aan mij besteed zijn. Maar goed, in het genre valt L’Arnacoeur best nog wel te pruimen. De premisse van het verhaal is origineel genoeg: de hoofdrolspeler is professioneel relatiebreker en een kei in zijn vak. Toch kan je hem niet zomaar voor eender welk klusje inhuren, enkel als de vrouw ongelukkig in haar relatie is, maat dit zelf nog niet doorheeft, gaat hij aan de slag.

Uiteraard komt er dan een moment waarop de Echte Liefde in het spel komt, enfin ja, de rest kunnen jullie wel raden, zeker? Dat deze film een happy end heeft, mag dus geen verrassing zijn. Vooral naar het einde toe, had ik wat moeite om mijn suspension of disbelieve vol te houden en heb ik een paar keer mijn wenkbrauwen opgetrokken. En ja, er zitten gaten in het plot, maar over het algemeen was dit een ontspannende film, waarin vooral het spetterende acteursspel opviel. De mannelijke hoofdrolspeler was op dat vlak de absolute uitblinker, wat een energie en een uitstraling!

Mét applaus voor het recreëren van die éne Dirty Dancing scène.