Ik was eerst niet van plan er iets over te schrijven op dit blog, want ik wilde mij niet mengen in het debat over de verkiezingen. Maar goed, het bloed kruipt waar het niet gaan kan en ik heb toch niets beters te doen. 😉

Het stoort mij enorm dat ik de laatste dagen op verschillende blogs redelijk persoonlijke aanvallen lees op Yves Leterme. Hij zou saai zijn, een “seut”, er onbetrouwbaar uitzien, een gemeen lachje hebben, enzovoort. Nu ben ik het zeker niet altijd eens met de standpunten die zijn partij naar voren brengt. Bovendien vind ik het erg jammer dat Leterme zich niet aan zijn woord houdt en hoogstwaarschijnlijk zijn termijn bij de Vlaamse Regering niet zal uitdoen. Toch vind ik dat hij deze aanvallen niet verdient.

Wat doet het er immers toe dat iemand er als een “seut” uitziet of “saai” overkomt? Ik word honderdduizend keer liever bestuurd door een seut met kennis van zaken in een slecht zittend pak dan door een flamboyante mooiprater met een modieus kapsel. Ik heb zeer veel respect voor mensen als Frank Vandenbroucke die bekend staan om hun dossierkennis en intelligentie, maar die kampen met een “droog” imago. Misschien hangt dit voor een deel samen met mijn grote afkeer van de gebakken lucht die in de reclamebusiness verkocht wordt. Het is de inhoud die telt mensen, niet de verpakking! Je hoeft niet hip of cool te zijn om een goeie kapitein te zijn. En je mag van Leterme zeggen wat je wil, zijn Vlaamse Regering heeft puik werk geleverd. Jammer dat hij waarschijnlijk morgen het schip zal verlaten voor een ander, moeilijker te besturen schip.