Weekend! Man, ik heb het echt nodig. Beetje een woelige week geweest op het werk. Met de aanstelling van de nieuwe baas en wat interne verschuivingen die bij mij niet echt in goede aarde gevallen zijn. ‘k Heb een beetje op mijn strepen moeten staan om niet een taak kwijt te spelen die ik heel erg graag doe. Gelukkig is het zover niet gekomen, maar laat ons zeggen dat zulke dingen niet echt een goeie weerslag op mijn humeur hebben.

Gelukkig zijn er dan toffe collega’s die met een ganse doos manga’s aan je bureau staan. “Ach ja, we hebben er toch zoveel en na onze verhuis zijn we wat aan het opruimen geslagen. Ik dacht dat ik je er een plezier mee zou kunnen doen.” Ik ben geen échte mangafan, maar hey, een gegeven paard…  Mijn Frans kan er alleen maar op vooruit gaan, want alle manga’s zijn in de taal van Molière geschreven. En het wordt hoog tijd dat ik, met het tweede jaar Japans in aantocht, dit stukje Japanse cultuur eens wat nader onder de loep neem. binnenkort zie je mij dus met manga’s op de trein. Nog even wachten, want eerst moet ik nog Middernachtskinderen van Salman Rushdie uitlezen.