Alone again

Vandaag is mijn vriend, voor het eerst sinds begin juli opnieuw naar Genève vertrokken. Op een vlucht die nog niet voor één derde gevuld was. Ik was zelf niet echt enthousiast over zijn vertrek, maar de werkgever van mijn vriend heeft de verplichting opgelegd dat alle werknemers minstens één dag in de week fysiek op kantoor aanwezig moeten zijn. Een beetje absurd gezien de stijgende besmettingscijfers als je het mij vraagt en zelf zou ik niet terug gevlogen zijn, maar goed, mijn vriend is iemand die niet geloofd in burgerlijke ongehoorzaamheid. 😉 Hij wilde ook naar ginder om zijn post te verwerken en ‘te zien of zijn appartement er nog stond’ (spoiler alert: het stond er nog).

Oja, het toppunt van het verhaal is dat hij eerst tien dagen in quarantaine moet, alvorens hij die éne dag naar de werkvloer kan terugkeren. On the bright side: de komende twee weken zal niemand tegen mij zagen dat ik te laat in bed kruip!