Aan de kuchjes en de tics te merken, was hij duidelijk zenuwachtig, (toen nog) doctorandus Dikkie. En misschien was het niet zo politiek correct om de zwarte mannetjes in zijn presentatie met meer ziektes op te zadelen dan de niet-zwarte mannetjes 😉 , maar hij heeft het goed gedaan. De presentatie was duidelijk en begrijpbaar, zelfs voor iemand zoals ik, die al jaren geen statistiek meer gedaan heeft. En Dikkie kreeg van Bart De Moor het beste compliment ever: deze doctoraatsthesis was zo goed dat hij geschreven kon zijn door een ingenieur. 😉
Proficiat doctor Dikkie!
