Gelukkig ben ik niet de enige die af en toe stommiteiten uithaalt. Gisteren, zo rond een uur of kwart voor twaalf, kreeg mijn vriend telefoon van K. Ik ving enkele flarden op van het gesprek waaruit ik kon opmaken dat K op zoek was naar een zeskantige sleutel. Nogal een vreemd verzoek, vond ik,  zo om kwart voor twaalf  ‘s nachts. Maar ja, K is een knutselaar die niet zoveel slaap nodig heeft.

Vraagt mijn vriend: “Is het goed dat K effe langskomt, zijn auto zit opgesloten in een parking.” Ik: “huh?”, want we gingen gisteren een poging doen om vóór middernacht in bed te liggen en er scheidden ons nog slechts vijftien minuten van het middernachtelijke uur. Maar een vriend in nood, moet men natuurlijk helpen. Daar offeren we gaarne een beetje slaap voor op.

Zo’n vijf minuten later stond K voor de deur, samen met T en een onbekende jongeman die net zoals K per ongeluk in dezelfde situatie beland waren. Wel grappig, want het was al lang geleden dat ik T nog eens gezien had en hij was duidelijk een beetje gegeneerd. Blijkbaar werd die parking vroeger nooit afgesloten, maar nu dus blijkbaar wel. Om de drie opgesloten wagens te bevrijden, namen ze onze hele gereedschapskist mee. Better safe than sorry.

Gisterenavond hebben we niks meer van hen gehoord, dus ik neem aan dat ze het hek dat de parking afsloot losgekregen hebben. Benieuwd hoe lang ze daar over gedaan hebben…