‘t Mineraal

Aan onze housewarming party in drievoud hebben we een fijne collectie Bongobonnen overgehouden. Helaas was het er door ons drukke bestaan nog niet van gekomen deze bonnen te verzilveren. Maandagavond hebben we daar verandering in gebracht.

Weg met de examen-, werk-, verhuis- en andere stress. Sauna ‘t Mineraal was onze bestemming voor een avond gezellig genieten van sauna’s, zwembaden en van elkaar. En het moet gezegd, na een eerste aanpassingsperiode (ik moet altijd een beetje wennen aan zoveel blote piemels 😉 ), hebben we ons geweldig kunnen ontspannen. Ik hield vooral van de erg sfeervolle Himalaya Grotte. We hebben, de nodige rustpauzes in acht nemend, bijna alle sauna’s uitgeprobeerd. Aan het stoombad zijn we niet toegekomen. Dat zal voor een volgend bezoek zijn (er ligt hier nog zo’n Bongobon).

Minst leuke moment van de avond: de opgietsauna met Japanse kruiden. Wij heel happy dat we nog net op tijd waren om deze ceremonie mee te maken. Het was de eerste keer dat we zoiets deden en we waren erg benieuwd. We hadden geluk, er was in een zee van naakte mensen op het hoogste verdiepje nog net een plaatsje voor ons twee. En toen gooide de ceremoniemeester (?) de eerste schep water met kruiden op de saunastenen. Yikes. Ik dacht even dat ik ging stikken. Men had ons gewaarschuwd dat deze Japanse kruiden erg sterk konden zijn, maar dit had ik toch niet verwacht. Het voelde aan alsof iemand een heel potje Vicks in mijn neusgat had leeggesmeerd. Ik probeerde rustig door mijn neus te blijven ademen en na een minuutje ging het weer beter.

Tot de ceremoniemeester een tweede schep bovenop de gloeiend hete stenen goot. Mijn arm ademhalingsorgaan kreeg het zwaar te verduren. Ik probeerde door de handdoek te ademen om de felle kruiden te filteren, maar veel hielp het niet. Ik was blijkbaar niet de enige met problemen, want er verlieten nog een paar mensen de saunaruimte. En toen hield ik het ook maar voor bekeken. Bijna stikken is niet bepaald mijn idee van ontspannen. Mijn vriend is een paar minuten later naar buiten gekomen. Hij zei dat hij het nog wel kon uithouden, maar hij wilde mij zeker niet alleen laten rondlopen tussen al die blote venten. 😉 Misschien moet ik zo’n opgietceremonie nog een tweede kans geven of beginnen met wat minder straffe kruiden, maar maandagavond vond ik het heel erg onaangenaam. Ik ben een opgietkruidensaunawussie. :-)

Feit is dat ik maandagnacht geslapen heb als een roosje.

Met dank aan Goya om ons ‘t Mineraal aan te raden.