mensen

Veel volk op het werk!

Amai, ik ben dat duidelijk niet meer gewoon, zoveel volk op het werk! Hoe tof om collega’s die ik al meer dan een jaar niet meer gezien had opnieuw in ‘t echt te kunnen spreken! Oprecht genoten van de vele fijne babbels. En tof dat de coronamaatregelen nu echt wel afgebouwd worden op het werk. We moeten enkel nog een masker dragen in de inkomhal, de cafetaria en de liften. Verder mogen we ons overal zonder masker verplaatsen.

Op deze eerste september startten er ook vijf nieuwe collega’s in mijn afdeling (twee externen en drie internen). Heel erg blij met deze versterking, want mijn collega’s kunnen het gebruiken. Ik maakte meteen van de gelegenheid gebruik om hen te trakteren op mijn Portugese koekjes en uit te nodigen voor onze ‘terug naar Brussel’-ontbijten. Op vier verschillende dagen in september hebben mijn teamverantwoordelijken en ik ontbijt voorzien voor de collega’s. Kwestie van hen het gevoel te geven dat ze welkom zijn op de werkvloer en hen de gelegenheid te geven om een informele manier wat bij te babbelen.

En nu hopen dat de aanpassing naar ‘clean desk’ ook vlotjes verloopt de komende weken.

Fashion victim?

Toen ik tijdens mijn middagpauze bij de Exki een fris en gezond (allez, dat hoop ik toch) slaatje aan het binnenwerken was, vergat ik even te slikken. Een vrouw en haar bizarre outfit waren mijn gezichtsveld binnengedwarreld. Met het gedeelte boven de gordel van haar outfit was niks mis: een trui met kap in een neutrale kleur. Het was het gedeelte onder de gordel dat mij even van de wijs bracht. Ze droeg een jeanskleurige broek waarvan het kruis lager dan haar knieën hing. En neen, het was niet zo’n rappersbroek die twintig maten te groot gekocht wordt en waarbij een flink stuk ondergoed onbedekt gelaten wordt. Deze broek pastte, was zelfs niet te lang of zo, alleen leek het alsof de naaister (of naaier, ik wil geen stereotypen propageren) in kwestie nog een rol stof te veel had en dacht: laat ik dat nu eens allemaal in het kruis verwerken. Het was echt geen gezicht. Ze zag eruit alsof ze een grote blauwe pamper tussen haar benen had hangen.

Some people.