Leeg

Deze avond keerde ik, na een dagje marathon vergaderen op kantoor in Brussel, terug naar een leeg appartement. Mijn vriend is immers deze ochtend vroeg met de trein vertrokken naar Genève, om daar eerst elf dagen in quarantaine te moeten (zelfs na een negatieve PCR test) en vervolgens zijn eerste COVID-19 vaccin te krijgen. Het zal wennen zijn, na al die maanden dag en nacht samengeleefd te hebben. Gedaan met de vers gekookte Foodbag maaltijden, de chique take-away etentjes, de lange, romantische wandelingen, het samen Netflix series kijken en puzzelen,…

Absence makes the heart grow fonder, luidt het spreekwoord, maar in mijn ervaring is dat toch niet zo. Als je langere periodes niet samen leeft, begin je onvermijdelijk parallelle levens te leiden. Laat ons hopen dat die corona-reispas er snel komt en we binnenkort weer zonder zorgen over en weer kunnen reizen tussen België en Zwitserland.

Leeg

Het is hier leeg. Al de bureaus rondom mij zijn verlaten. Het enige geluid dat de stilte doorbreekt, zijn mijn vingers op het toetsenbord van mijn pc. Het ziet ernaar uit dat ik hier nog wel even zit. Ik haat korte deadlines en nog meer in combinatie met lang uitlopende vergaderingen. Een mens moest op twee plaatsen tegelijkertijd kunnen zijn.