L’Abbaye de Forest

Deze ervaring dateert al van enkele maanden geleden, maar ik was zo geshockeerd door de manier waarop wij in L’Abbaye de Forest, een zogezegd prestigieus decor voor al uw belangrijke momenten, behandeld werden, dat ik hier graag wat slechte reclame maak voor deze eet- en feestgelegenheid.

We waren met een groep van dertien personen en hadden een week op voorhand gereserveerd. Toen we in de abdij aankwamen op het afgesproken tijdstip (iets na twaalven ‘s middags) bleek dat we nog even buiten op het terras moesten wachten, want onze tafels waren nog niet klaar. Nuja, terras is veel gezegd, we scharrelenden wat van die metalen stoeltjes en een tafel bijeen en zetten ons dicht bij elkaar, want het was eind september en al een beetje frisjes. De ober legde uit dat hij er helemaal alleen voor stond, maar over een twintigtal minuutjes zou onze tafel wel klaar zijn.

We waren niet gehaast en maakten van de gelegenheid gebruik om al iets te drinken en onze menukeuze door te geven. Voor het voor- en hoofdgerecht hadden we telkens de keuze uit twee opties (carpaccio of scampi / kippenbrochette of niertjes) en het dessert zou een tiramisu zijn. Klonk allemaal prima.

Iets voor ons was er een andere groep van een stuk of twintig personen gearriveerd die ook een plekje op het terras toegewezen krijgen. Wij hadden echter geen argwaan, want L’Abbaye was erop berekend grote groepen te bedienen en deze groep had eveneens gereserveerd, dus van een onverwachte overrompeling was geen sprake. We werden een beetje achterdochtig toen de twintig minuten er dertig werden, vervolgens veertig en we een uur later nog steeds geen zitplaats in het restaurant toegewezen gekregen hadden. Ondertussen hadden we tientallen oudjes de abdij zien binnen druppelen. Oudjes die duidelijk deel uitmaakten van een groot gezelschap (ik schat een veertig personen) en die dus allemaal nog voor ons te eten zouden krijgen.

Na een uur wachten, was ons geduld op en gingen we zelf naar binnen. Binnen bleek dat er helemaal geen tafels voor ons gezelschap waren klaargezet en moesten we zelf nog de stoelen en tafels zo goed als mogelijk bij mekaar puzzelen. Ik kwam terecht aan een tafel in een regelrecht tochtgat en mijn lichaamstemperatuur was al stevig gedaald door het lange stilzitten buiten. Onze magen protesteerden ondertussen steeds luider. Al een geluk dat er snel enkele mandjes brood op tafel gezet werden, die razendsnel geleegd werden.

Zo rond half twee kregen we dan toch eindelijk ons voorgerecht. Blijkbaar had de ober ergens een telfout gemaakt, want er ontbrak één carpaccio. Mijn collega die zonder voorgerecht zat, maakte zich terecht boos toen de ober meedeelde dat er geen carpaccio meer was. We hadden al lang genoeg met onze voeten laten spelen. En zo sprak zij de legendarische woorden: “Je veux vraiment du carpaccio!” Haar nadrukkelijkheid moet indruk gemaakt hebben, want kijk, opeens werd er toch ergens een bordje carpaccio opgeduikeld. Dat verser smaakte dan al de andere bordjes, misschien kwam het rechtstreeks van de slager.

Rond tien na twee werd het hoofdgerecht geserveerd: kippenbrochette in een triestig sausje met triestige frietjes die aan de koude kant waren. De brochette was bij verschillende collega’s ook niet goed doorbakken. En halfrauwe kip, neen dat is het niet. Het was ondertussen al half drie. Wachten op het dessert zagen we echt niet meer zitten, hoe lekker die tiramisu ook geweest moge zijn. Dus onderhandelden we een (naar mijn mening veel te kleine) korting op de prijs van het menu en trapten we het af. (Nadat ook nog eens één van de herentoiletten verstopt was geraakt.)

Dat er al eens dingen kunnen misgaan in een restaurant, dat begrijp ik. Dat je overrompeld kan worden door een grote aantal klanten dan voorzien, dat begrijp ik ook. Dat er eens iemand ziek kan vallen, idem. Maar als je op voorhand weet hoeveel mensen er komen, omdat ze allemaal gereserveerd hebben, dan kan zulk een behandeling echt niet door de beugel. En ontevreden klanten, tja, die zie je nooit meer terug en zetten vervolgens hun verhaal op het wereldwijde web.

Ga dus nooit eten in L’Abbaye de Forest. Het is daar slecht.