Hoe ik er juist beland ben, is mij nog altijd niet helemaal duidelijk, maar feit is dat ik na het mini-kerstfeestje in de Koreaanse les (een half uurtje wat cava en slecht Japans bier drinken en knabbelen op koekjes, heerlijke Bulgaarse kerstcake en vieze Koreaanse chips) mij zowaar liet overhalen door de vier overgebleven studenten om mee naar een Karaoke bar in de buurt van het Korean Cultural Center af te zakken.

De laatste keer dat ik nog eens karaoke gedaan heb, moet van mijn studententijd geleden zijn (en hoezeer ik dit ook anders zou wensen, de afstand in tijd tussen mij en mijn studententijd wordt steeds groter). Maar het was gewoon dikke fun, met ons vijven op het podium luidkeels Money, Money, Money van ABBA kelen. Zo leer je je mede-studenten ook eens van een andere kant kennen. 😉

PS: Het publiek in zo’n karaoke bar valt uiteen in twee categorieën waartussen volstrekt geen overlap is: zij die komen om eens gezellig gek te doen en al vals zingend uit de bol te gaan en zij voor wie het zingen een roeping is en die hun beste zangkunsten boven halen om het publiek te overtuigen van hun kunnen. Karoake can be serious business!