Vandaag was de laatste dag van onze jobstudente. Ongelooflijk hoe snel die drie weken voorbij gevlogen zijn. Om haar te bedanken voor het harde werk (niet overdreven: wat een ijverig meisje, dat wordt zeker een topstudente!), had ik in de namiddag voor taart gezorgd (enfin ja, mijn medewerkster om taart gestuurd omdat ik zelf ‘s middags moest doorwerken). Omdat het vandaag zo’n hectische dag was, kon ik pas met een half uur vertraging bij aan tafel schuiven. Onze studente had zelf voor chocolaatjes gezorgd, iets wat natuurlijk altijd geapprecieerd wordt. Ze keek duidelijk uit naar die nieuwe fase in haar leven: de start van haar bachelor in de toegepaste taalkunde. We wensten haar (uiteraard) allemaal veel succes.

Tijdens dit gezellig samenzijn, kwam het nieuws binnen dat mijn nieuwste medewerker die in februari startte en op een tijdelijk contract tewerkgesteld is, een contract van onbepaalde duur zou krijgen. De timing had amper beter kunnen zijn! Ze was duidelijk heel erg blij. Voor de eerste keer in haar leven een vast contract. Super nieuws! Voor haar, maar ook voor ons team, want ze is een geweldige aanwinst.

Na al dat lekkers moest ik nog een beetje heel veel werken, maar voor één keer deerde me niet dat ik wat langer moest blijven op een vrijdagavond. Zoveel jeugdig enthousiasme deed mijn hart deugd.