Toen ik vanavond thuis kwam, bleek geen enkel apparaat, geen enkel stopcontact en geen enkel licht in ons appartementje nog te werken. Meteen doemden allerlei doemscenario’s op in mijn hoofd. Spookbeelden van gefrituurde elektronica trokken voorbij aan mijn geestesoog. Ik spoedde mij meteen naar de elektriciteitskast in de berging, waar bleek dat alle verliesstroomschakelaars en zekeringen gewoon op stonden. Lichte paniek borrelde in mij naar boven. Mijn vriendje was nog niet thuis en ik kon hem ook niet bereiken, want hij had zijn gsm thuis vergeten (wat hem nog nooit overkomen is). Dus liep ik wat op mijn eentje allerlei noodscenario’s te verzinnen. Met het weekend in zicht zou het niet zo gemakkelijk zijn om een hersteller te vinden. Ik zag ons al opnieuw op de stoep staan bij nonkel K.

Gelukkig is dit een verhaal met een happy end. Bij nader onderzoek bleek dat de elektriciteitsschakelaar in de kelder af stond. Vermoedelijk per ongeluk afgezet door één van de werkmannen die hier nog steeds rondwaren. Ofwel heeft er iemand ons eens flink willen kloten. Voor de zekerheid hebben we, nadat de schakelaar opnieuw in de juiste stand stond, toch maar alle apparaten één voor één getest. Groot was onze opluchting toen alles nog bleek te werken. Dat was schrikken.