Na het uitdelen van de dossards had ik om 18u afgesproken met mijn vriend om samen naar de opening van het Geneva Lux festival op het Île Rousseau te gaan. Geneva Lux is een festival dat 22 lichtkunstwerken tentoonstelt doorheen de stad Genève. Na wat speeches, werd het festival officieel geopend met de vertoning van het indrukwekkende projectiekunstwerk Seasons van Yan Nguema. Uiteraard vergat de stad Genève de inwendige mens niet: er was focaccia, glühwein en heerlijke brownies als dessert. Voldoende om alweer een avondmaaltijd uit te sparen. 😉
Ter gelegenheid van de opening waren er gratis rondleidingen langs een aantal van de kunstwerken. Aangezien zo’n rondleiding normaal 15 CHF per persoon kost, grepen we deze opportuniteit met beide handen. In de loop van de dag was echter de befaamde bise opgestoken, waardoor de gevoelstemperatuur opeens een stuk lager lag dan we gewoon waren. Bijgevolg hadden de meeste aanwezigen na hun laatste kop glühwein niet meer veel zin om zich aan een avondlijke wandeling doorheen de koude te wagen. Resultaat: mijn vriend en ik hadden een gids helemaal voor ons alleen. Geweldig!
De dame in kwestie bleek van Zweedse afkomst en was als kind samen met haar ouders naar Genève verhuisd. Ze voerde ons langs een mooie selectie kunstwerken:
- Pinta Cura van Frédéric Post
- Inviva Lucis van Micael Pereira Santos en David Sentkar
- Les Voyageurs van Cédric le Borgne
- Les Edelweiss van Mourka Glogowski
- Homme qui marche face au vent van Rémi Brun
- Les lanternes Physalis, L’amour en cage van Gaspard Lautrey
- The Light/House van Alexandre Burdin-François en Boris Edelstein
- Hivernales Népenthèses van Sophie Guyot
- La Voie lactée van Daniel Schlaepfer
- Poésie d’Orient, Lumière d’Occident van Sébastien Lefèvre
- Les Flotteuses van Stéphane Durand
- Lux-lge van Ben Busche
Het was erg inspirerend om de gids vol enthousiasme over de kunstwerken te horen spreken. Op zich heb je uiteraard geen achtergrondinformatie nodig om van deze kunstwerken te genieten, maar het is wonderbaarlijk hoe een klein beetje uitleg meteen een nieuwe dimensie geeft aan een kunstwerk. Ik wist trouwens niet dat het elegante edelweiss bloemetje een nationaal symbool van Zwitserland was. Weer iets bijgeleerd.
Ik had enkel mijn iphone bij, dus veel foto’s heb ik niet genomen van de kunstwerken. Maar één van de komende avonden trek ik erop uit om de kunstwerken vast te leggen met statief en digitale reflex. Ik voel me alvast geïnspireerd.