De onheilspellende berichten werden bewaarheid. Ford Genk sluit in 2014 definitief de deuren. Voor de duizenden mensen die in volle crisistijd op straat komen te staan, is dit een regelrecht drama. Het lijkt me niet makkelijk om, als je al jaren voor hetzelfde bedrijf werkt, op zoek te moeten gaan naar een andere job. Opnieuw moeten een plek vinden op een arbeidsmarkt die helemaal veranderd is. Voor jonge mensen zal die zoektocht wellicht iets makkelijker zijn, maar ‘t is niet dat de jobs in Limburg zo dik gezaaid zijn.

Gelukkig hebben zowel mijn vriend als ikzelf momenteel een mooie en stabiele job. Maar wat als daar opeens van de ene dag op de andere verandering in komt? Wat met al de rekeningen die blijven binnen stromen? De hypotheek die dient afbetaald te worden? En ondenkbaar is het niet, want ook mensen met een universitair diploma zijn heden ten dage niet meer zeker van hun job. Als één van de twee zonder werk komt te zitten, zullen we natuurlijk niet zo dadelijk van de honger omkomen, maar het zou wel gedaan zijn met de verre reizen en uitstapjes waar we allebei zo van genieten. Maar wat als je alle twee zonder werk valt? Ik mag er niet aan denken.

Veel sterkte aan alle werknemers en toeleveranciers van Ford Genk.