Vandaag kregen we na de pauze in de les Spaans een Mexicaanse op bezoek. Deze sympathieke dame woonde al een paar jaar in België en kwam ons wat meer vertellen over de festiviteiten ter gelegenheid van ‘Día de Muertos‘ in Mexico. Ik herinnerde mij nog vaag een filmpje uit de les van een paar jaar geleden, maar verder dan dat reikte mijn kennis over dit bijzondere feest niet.

Día de Muertos is een feest dat reeds gevierd werd ten tijde van de Azteken, lang vóór de Spanjaarden Mexico koloniseerden. Interessant om te vernemen dat dit ‘heidense’ feest ook na de katholieke kolonisatie bleef verder leven, zij het in een aangepaste vorm. In Mexico is Día de Muertos zelfs uitgegroeid tot een nationaal symbool. Zoals de naam al doet vermoeden draait het bij dit feest om de herdenking van de overledenen. De Mexicanen richten de dag voor Día de Muertos prachtige, rijk versierde altaren op voorzien van foto’s en aandenkens van de dierbare overledenen. De altaren kunnen zich bevinden in de eigen woonst of op het kerkhof bij het graf van de overledene. Er worden zelfs altaren opgericht voor de overleden huisdieren. Vaak wordt het lievelingsgerecht van de overledene bereid en bij het altaar geplaatst. De dag nadien wordt dit gerecht dan opgegeten in familiale kring terwijl de overledene herdacht wordt door het vertellen van anekdotes over zijn of haar leven.

Een steeds wederkerend beeld tijdens de festiviteiten is dat van een skelet uitgedost in vrouwenkleren. Dit is ‘La Catrina‘, een figuur die de alomtegenwoordige dood moet voorstellen. Ook heel typisch zijn de calaveras de azúcar (zoetigheden in de vorm van een doodshoofd) en het pan de muerto, een speciaal brood dat enkel rond dit tijdstip wordt geconsumeerd.

Er is zelfs een regio in Mexico waar de inwoners nog verder gaan dan enkel het versieren van de graven. Zij poetsen elk jaar de botten van de overledenen op. Het klinkt macaber, maar het is voor hen een manier om respect aan de overledenen te betuigen.

De Mexicaanse dame had haar presentatie met veel sprekend beeldmateriaal geïllustreerd en het uurtje presentatie was voorbij voordat ik er erg in had. Heel boeiend om wat meer te leren over een cultuur waar ik zo goed als niets vanaf weet. Ooit hoop ik met eigen ogen zo’n viering van Día de Muertos te kunnen meemaken.