Tweede kerstdag sliepen we lekker lang uit, in de hoop eindelijk eens af te geraken van die vervelende verkoudheid die ons nu al enkele weken teistert. De rest van de dag kabbelde rustig verder met een plezierige uitschieter in de avond. We trotseerden de gladde wegen richting Tongeren voor de voorstelling van de Czardasvorstin, een prettige operette over prinsen en meisjes van chantant, waarin uiteindelijk (uiteraard) alles goed komt. Vrienden T & T speelden mee in het orkest en hadden ons overgehaald om de voorstelling bij te wonen. We hebben het ons niet beklaagd. Het is altijd een plezier om amateurs (en professionals ook, natuurlijk) aan het werk te zien die vol enthousiasme het beste van zichzelf geven. Dat de Tongerse amateurs bijzonder getalenteerd waren, was daarbij mooi meegenomen. Een leuke avond met aanstekelijke liedjes.

Duizend kleine eng’len zingen, mint elkaar
Diep in ‘t hart hoor ik ‘t opdringen, mint elkaar
Kom mijn liev’ling, sla uw armen om mij heen, ja
Heel de wereld moet het weten, wij zijn één.