Cap Corse – 4 juli 2016

Op vakantie heb ik er altijd veel minder moeite mee om vroeg op te staan dan op een doordeweekse werkdag. Ik wil optimaal van elke vakantiedag genieten en niet te veel tijd verspillen. Terwijl mijn vriend lag te slapen, trok ik al baantjes in het zwembad. Het minder goede nieuws was dat ik de keelpijn en wellicht ook de verkoudheid van mijn vriend overgekregen had. Geen fijn vooruitzicht om de komende dagen al snotterend te moeten doorbrengen.

Na alweer een uitstekend ontbijt begonnen we aan onze rondrit door het schiereiland Cap Corse. Onze eerste halte was het schattige dorpje Erbalunga. Het beperkte aantal vrije plekken op de enige parkeerplaats in gans het dorp deed ons vermoeden dat dit een populaire vakantieplek was. We bezochten eerst de Kerk van Saint Erasme, patroonheilige van de vissers om vervolgens richting de zee te wandelen waar een mooie Genuese toren stond. Het piepkleine haventje van Erbalunga bevond zich aan de voet van de toren. Natuurlijk kon ik het niet laten om mijn voeten in de zee te steken. Lang leve snel drogende havaianas.

IMG_4807

IMG_4816

IMG_4821

IMG_4830

IMG_4838

IMG_4840

Volgende halte op onze tocht: Pietracorbara, een dorpje landinwaarts waar de tijd leek te hebben stilgestaan. Langs de weg zagen we verscheidene mooie grafkapellen. Deze grafkappellen werden gebouwd door rijke families die hun fortuin in het buitenland vergaard hadden en zijn typisch voor het noorden van Corsica. Je vindt deze monumenten niet alleen op de kerkhoven, maar ook daarbuiten. Vaak op erg mooie plekjes. We stopten even in Pietracorbara voor een blitzbezoek aan de kerk en het bijhorende kerkhof en zetten vervolgens onze tocht langs de kust verder naar het noorden van Cap Corse. Onderweg kwamen we langs de 16-de eeuwe Tour de l’Osse en stopten we meermaals om de prachtige baaien van Cap Corse te fotograferen.

IMG_4850

IMG_4854

IMG_4859

IMG_4867

We lunchten in Macinaggio, de grootste toeristenhaven van Cap Corse. Op het terras van U Scalu genoot ik van heerlijke gegrilde gamba’s, terwijl mijn vriend smikkelde van een op houtvuur gebakken pizza. Een simpele maaltijd in de buitenlucht waarvan we allebei genoten. Als aperitief dronken we een Cap Corse, het meest bekende Corsicaanse aperitief.

IMG_4877

IMG_4878

IMG_4880

IMG_0371

Opnieuw de hete auto in richting onze volgende bestemming: het strand van Tamarone. Hoog tijd om meer dan onze tenen in de Middellandse zee te steken. Een smalle, bochtige zandweg bracht ons naar het strand. Mijn vriend reed supervoorzichtig met onze vrij nieuwe gehuurde Renault Scenic. Dit in tegenstelling tot de lokale inwoners die met hun oude karretjes goed door vlamden op de toch wel lastige wegen. Er rijden in Corsica trouwens opvallend veel wagens rond die in België wellicht niet meer door de keuring zouden geraken. Nu, dan maakt een kras meer of minder natuurlijk niet veel uit.

Weggedoken achter de deuren van onze huurwagen trokken we snel onze badkledij aan. We vonden wat vriendelijke strandgangers die op onze spullen wilden passen en doken de zee in voor een stevig zwempartijtje. Geweldig! Prachtig strand ook, van waaruit je Italië kon zien liggen. De moeite van de expeditie waard.

IMG_4885

Helemaal opgefrist reden we verder naar Barcaggio waar we foto’s maakten van de prachtig kristalheldere baai en het natuurlijk niet konden laten om even pootje te baden. Vanaf het kiezelstrand van Barcaggio hadden we een mooi uitzicht op het Île de la Giraglia. Dit eiland is het noordelijkste deel van Corsica en bevat enkel een 16de-eeuwse Genuese toren en een vuurtoren die tot de jaren 1994 bewoond werd.

IMG_4904

IMG_4906

IMG_4908

Verder naar Tollare, een bijzonder fotogeniek dorp met, jawel, een fantastisch mooie Genuese toren. De avondzon zorgde voor een prachtig licht en ik schoot wel honderd foto’s. In Tollare liepen we een jongetje tegen het lijf dat ons vol trots zijn vangst kwam tonen. Hij was erin geslaagd met zo’n eenvoudig schepnetje een murene op te vissen. We feliciteerden hem met zijn behendigheid.

IMG_4920

IMG_4921

We zetten onze tocht verder naar Capo Grosso, waar zich volgens onze gids een uitkijkpunt moest bevinden, maar wij zagen ons de weg versperd door een goed beveiligde millitaire installatie. Het uitzicht op Île de la Giraglia was er wel mooi, maar zeker niet uitzonderlijk. De omweg op deze moeilijke wegen eigenlijk niet waard.

IMG_4942

IMG_4944

IMG_4951

Naar Moulin Mattei dan maar, een prachtige oude molen die gerestaureerd werd door drankenproducent Mattei, vooral bekend van de vele likeuren, waaronder Cap Corse. De wandeling naar de molen bleek niet echt geschikt voor flipflops, maar we geraakten er. Het uitzicht was prachtig, de omgeving baadde in het zachte avondlicht en buiten heelder mierenkolonies en ontelbaar veel hagedissen, waren we er helemaal alleen. Als de gelegenheid voor openluchtseks zich voordoet, moet een mens daarvan profiteren, nietwaar?

IMG_4958

IMG_4963

IMG_4966

IMG_4986

We reden verder naar Centuri dat we aan onze voeten zagen liggen vanaf Moulin Mattei. Het schattige haventje van Centuri leek ons de perfecte plek om avondmaal te eten. Het aanbod aan restaurants was een beetje overweldigend. Helaas was de ontvangst er zo slecht dat de tripadvisor reviews amper binnen kwamen. Ons oog viel op restaurant Le Langoustier, voornamelijk vanwege het uitzicht. Gelukkig viel het eten ook mee. We aten een lekkere, maar niet uitzonderlijke, zeevruchtenschotel met fiadone (Corsicaanse kaastaart met brocciu) als dessert, terwijl we genoten van onze eerste zonsondergang boven zee in Corsica. Onze trip had ons vandaag van de oost- naar de westkust gebracht. Ik monteerde mijn pas gekochte grijsverloopfilter op mijn lens en trok naar het toilet op het eerste verdiep voor het beste uitzicht op de zonsondergang.

IMG_0373

 

IMG_4989

IMG_4996

Ondertussen was het al 21.30u en stond er ons nog een rit van één uur en dertig minuten naar ons hotel te wachten. Door de duisternis op de onverlichte Corsicaanse wegen. Missie om gans Cap Corse te bezichtigen: failed.Wellicht was ons programma toch ietwat te vol ofwel stopten we te vaak onderweg.

Om terug te keren naar ons hotel aan de oostkust moesten we de bergketen over die het oostelijke van het westelijke deel scheidt. Smalle kronkelwegen leidden ons doorheen de bergen omhoog. Gelukkig waren er bijna geen andere auto’s op de weg. Onderweg stootten we onverwachts op twee vossen die in het midden van de weg roerloos bleven staan en recht in onze koplichten blikten. Bij de eerste ontmoeting was ik te verbouwereerd om foto’s te nemen, maar bij de tweede ontmoeting had ik mijn telelens binnen handbereik. De vos deed extra moeite om mooi te poseren. Waarvoor dank.

IMG_5022

Rond 23.15u waren we pas terug in het hotel. Alweer geen tijd meer over voor een zwempartijtje! Snel het zweet en het zoute water van ons lijf gespoeld en in bed.

Een prachtige dag op Corsica.

Bastia – 3 juli 2016

Opgestaan om 7 uur voor een zwempartijtje in het prachtige zwembad van ons hotel. Op dit vroege uur had ik het zwembad helemaal voor mij alleen. Als ik de gelegenheid heb, probeer ik op vakantie altijd een ochtendlijke zwemsessie in te lassen. En dit fantastische zwembad is de ideale plek om wat baantjes te trekken.

Na een snelle douche ging het richting ontbijt. Het aanbod was redelijk indrukwekkend: Corsicaanse charcuterie (één van de vele specialiteiten van Corsica), Corsicaanse kazen (brocciu is een kaas die wat op mozarella lijkt), scrambled eggs, vers brood, vers fruit, vers fruitsap, yoghurt én crème brûlée! De eerste keer in mijn leven dat ik crème brûlée bij het ontbijt at, maar zo’n schattig klein potje kon ik toch niet aan mij laten voorbij gaan. Zalig trouwens om buiten te kunnen ontbijten. De dag kondigde zich heerlijk warm aan en we hadden er zin in!

IMG_0335

Onze huurwagen was al goed opgewarmd. We zetten meteen de airco aan, die zouden we deze trip goed kunnen gebruiken. Ons hotel bevond zich in de omgeving van Étang de Biguglia, een echte lagune ietwat ten zuiden van Bastia. Voor onze eerste dag hadden we een uitstap naar Bastia gepland. We reden het stadscentrum in en parkeerden onze wagen op de Saint Nicolas parking in de volle zon.

IMG_4583

We liepen richting het historische stadscentrum en kwamen op een marktje met artisanale producten terecht vlak voor het oude stadhuis. We kuierden op ons gemak rond en kregen al een goed idee van de culinaire lekkernijen die Corsica te bieden heeft. We liepen de St-Jean-Baptiste, de grootste kerk van Corsica, binnen waar de zondagsmis aan de gang was. Veel volk, de Corsicanen zijn blijkbaar goede katholieken. Na een daaropvolgend bezoek aan de Chapelle St-Roch, waar ook een mis aan de gang was, vonden we dat we ons godsvruchtig genoeg getoond hadden. We klommen naar de citadel die dateert uit de 15de eeuw!

IMG_4586

IMG_4587

IMG_4589

IMG_4590

IMG_4593

IMG_4595

IMG_4602

IMG_4605

IMG_4607

De temperatuur had ondertussen vlot de dertig graden bereikt. Tijd om wat bij te taknen! We vonden een fijn terras binnen de citadel en dronken een glas wijn in de zon met uitzicht op de haven van Bastia. Geen betere manier om in vakantiestemming te geraken. We liepen nog wat rond door de smalle straatjes van de citadel en begonnen al uit te kijken naar een fijne plek om te lunchen. Le Perchoir had een mooi terras met uitzicht op de haven en de zee én er stonden mosselen op de menukaart. Helaas bleek bij navraag dat de mosselen op waren. Jammer, maar met calamares kan je mij ook altijd een plezier doen. Mijn vriend ging, surprise, surprise, voor een burger. We sloten de maaltijd af met een typisch Corsicaanse ‘liqueur de myrte’. Het lijkt me dat we op culinair vlak weinig te kort zullen komen, deze vakantie.

IMG_4632

IMG_4633

IMG_4645

IMG_4649

We zetten onze wandeling doorheen de smalle straten van de citadel verder. Spijtig genoeg waren de kathedraal en de kerk die we wilden bezoeken gesloten. Dus daalden we weer af via de Jardin Romieu naar de vuurtoren op de havendam met de mooie naam ‘Jetée du Dragon’. Vanaf de vuurtoren sprongen een paar jongens naar beneden het water in. Een niet risicoloze activiteit, want aan de voet van de vuurtoren lagen veel rotsen. Ze moesten zich dus goed afzetten om ver genoeg te springen om de rotsen niet te raken. Elke keer zo’n mager mannetje naar beneden sprong, hield ik mijn hart vast.

IMG_4658

IMG_4661

IMG_4667

IMG_4673 IMG_4684

IMG_4698

IMG_4700

IMG_4701

IMG_4703

Om wat af te koelen, stak ik mijn voeten in het ongelooflijk heldere water van de baai van Bastia. De rotsachtige bodem lag bezaaid met miniscule heremietkreeftjes die het beslist niet konden appreciëren als je hun huisje uit het water tilde. Ik liet ze dan ook verder maar met rust.

Bastia is een leuk stadje, maar op iets meer dan een halve dag hadden we het zowat gezien. We liepen terug naar de wagen met de bedoeling wat rond te rijden in de omgeving. Onderweg naar de wagen kon ik het natuurlijk niet laten om een (artisanaal) ijsje te kopen bij Raugi. Ik bestelde een bolletje châtaigne (kastanjes zijn een veelgebruikt ingrediënt in Corsica) en een bolletje citroensorbet met basilicum. Zo, zo lekker! Mijn vriend, niet bepaald de grootste fan van ijs, kocht een milkshake. Ik heb het gevoel dat ik nog veel ijsjes ga eten, deze vakantie!

Een werkelijk prachtige autorit bracht ons naar Cardo en omgeving. Cardo ligt wat hoger op de bergflank dan Bastia en is ontstaan nog voordat de haven van Bastia gebouwd werd. Deze autorit was meteen een kennismaking met de échte Corsicaanse wegen: smal en heel veel bochten. Mijn vriend moest zijn aandacht echt goed bij de weg houden en bij elke bocht erg voorzichtig zijn om niet op eventuele tegenliggers te rijden. Het was wel degelijk de bedoeling dat ik deze vakantie zelf achter het stuur van de wagen zou plaatsnemen, maar gezien mijn gebrek aan rij-ervaring leek het ons allebei veiliger dat mijn vriend het rijden op zich zou nemen.

IMG_4711

IMG_4716

IMG_4722

We stopten onderweg bij het charmante neoklassieke kerkje van Cardo. Op het pleintje bij de St.-Étienne kerk was een bronnetje waarlangs een kaart stond met uitleg over de wandeling ‘le chemin des Glacières’. We waren aan het overwegen om deze wandeling te doen, toen een vriendelijke oudere man naar ons toe kwam en in Frans met een zwaar accent zei dat het nu te warm was om aan die steile wandeling te beginnen. Hij raadde ons aan de wandeling ‘s ochtends vroeg te doen en heel veel water mee te nemen. We namen zijn advies ter harte en zagen af van de wandeling.

In de plaats daarvan deden we een mini-wandeling doorheen het Corsicaanse struikgewas om op een uitstekende rots te komen van waaraf je een prachtig zicht had op Bastia. De plek was bijzonder inspirerend en helemaal verlaten. Een perfecte plek voor openlucht seks. 😉

IMG_4729

IMG_4730

IMG_4736

IMG_4738

IMG_4742

IMG_4755

IMG_4764

We daalden terug af naar Bastia voor het avondmaal. We hadden nog tijd over, dus dronken we iets bij Le Komptoir aan de Quai des Martyrs de la Libération. Mijn eerste kennismaking met muscat petillant, een zeer zoete parelende schuimwijn typisch voor Corsica. Een heerlijk zoet, maar verraderlijk drankje dat vlotjes binnen ging.

We hadden in de loop van de dag gebeld om te reserveren bij restaurant Chez Huguette dat werd aanbevolen door de Michelingids en de Gault Millau en ook in mijn eigen gids lovende kritieken kreeg. We hadden nog wat tijd te doden, dus besloten we onze stoffige voeten opnieuw in het heerlijk frisse water van de Middellandse Zee te steken.

Bij aankomst bij Chez Huguette bleek dat een reservatie niet nodig was geweest. Er was nog meer dan plek genoeg en het werd snel duidelijk dat ons tafeltje met uitzicht op de haven het enige gereserveerde was. Ik wilde ter afsluiting van onze eerst vakantiedag eens gek doen en bestelde als voorgerecht oesters en als hoofgerecht een langouste (kreeft). Dat ze de levende kreeft aan tafel kwamen tonen, verraste mij enigzins, maar zo wist ik natuurlijk wel dat mijn eten supervers was. Aanrader trouwens, dit restaurant. Heerlijk om de avond te zien vallen boven de oude haven van Bastia genietend van een uitstekend avondmaal.

IMG_0355

IMG_0356

IMG_0358

IMG_4791

IMG_4795

Tijdens het avondmaal hoorden we rondom ons tweemaal een bescheiden gejuich opstijgen: het Franse team had gescoord tegen IJsland. Her en der hingen grote tv-schermen op de terrassen zodat er voor de Franse ploeg gesupperd kon worden. Verder viel er in Corsica niet veel te merken van het EK. Gekleurde spiegelhoesjes in de Franse driekleur of kleurrijk uitgedoste mensen met tricolore pruiken waren we nog niet tegen gekomen.

We rekenden af en liepen terug naar de wagen. Onderweg kocht ik me nog een bolletje citroensorbet bij mijn favoriete ijsjeszaak in Bastia. Tijdens onze wandeling slaagde de Franse ploeg erin nog twee goals te scoren. Al viel er van uitbundige feestvreugde om deze 4-0 niet veel te merken.

Bij aankomst in het hotel lieten we ons plan voor een nachtelijk zwempartijtje voor wat het was. We waren allebei te moe en verlangden naar ons bed. Na de douche om het zweet van de dag van ons lijf te spoelen was het immers al 23.30u. Doodop kropen we in bed. Benieuwd wat de volgende dag ons te bieden zou hebben.

Van Brussel naar Bastia – 2 juli 2016

Zoals altijd brak het moment om op vakantie te vertrekken, sneller aan dan verwacht. Doordat ik de dagen voordien op conferentie was en de vrijdagavond voor ons vertrek tegen een balletje sloeg, moesten we zaterdagvoormiddag onze valies nog maken. Gelukkig ben ik ondertussen een geroutineerde valies-pakker. Meer dan een uur tijd heb ik daar niet voor nodig. Een vakantie naar een warm oord maakt het pakken ook makkelijk: je smijt gewoon een hoop leuke kleedjes, wat ondergoed en een badpak in de valies et voilà.

Ons vliegtuig vertrok pas om 15.35 u, maar omdat we met onze tickets toegang tot de lounge konden verkrijgen, besloten we wat vroeger naar de luchthaven te trekken om in de lounge te lunchen. We namen op ons gemak de trein van 12.09 u die ons bijzonder vlotjes naar de luchthaven bracht. Gelukkig geen pre-check toestanden meer, dus we stonden op een wip en een zucht in de vertrekhal. We hadden echter uit het oog verloren dat dit het eerste weekend van de schoolvakantie was, met als gevolg ellenlange rijen bij de incheckbalies. Nog niet vaak meegemaakt dat we een uur moesten aanschuiven om gewoon de valiezen te kunnen inchecken.

IMG_0316

We zagen de tijd die we konden doorbrengen in de lounge gestaag slinken, maar lieten het niet aan ons hart komen. Gelukkig verliep onze passage door security een pak vlotter dan het inchecken. In geen tijd waren we in de lounge. Heel aangename ervaring trouwens, die lounge. Lekker rustig, een ruim aanbod aan eten, drank à volonté én overal stopcontacten om de pc’s en de smartphones op te laden. Wat wil een mens nog meer? Hier gaan we in de toekomst zeker nog gebruik van maken.

De vlucht zelf verliep probleemloos: we hadden bijna even lang aangeschoven om onze valiezen ingecheckt te krijgen, dan de vlucht in zijn totaliteit duurde. Na de landing op de piepkleine luchthaven van Bastia was het en paar momenten bang afwachten of mijn valies van de band zou rollen. Meer dan een kwartier nadat mijn vriend zijn valies in ontvangst had genomen, kon ik eindelijk een zucht van verlichting slaken en kwam mijn valies als één van de allerlaatste de bagageband afgerold.

Na een kleine zoektocht op de parking om de Renault Scenic te vinden die we bij AVIS gehuurd hadden, vertrokken we richting Hotel La Lagune. Wat een bijzonder fijn hotel! Ruime kamer, schitterend zwembad, mooie, rustige omgeving vlak bij het strand. Een goeie start van deze vakantie. We dropten onze valiezen op de kamer en maakten onze eerste wandeling langs de zee. Ik stak meteen mijn tenen in het water van de Middellandse Zee. De avondlijke warmte deed deugd. Dat konden we wel gebruiken na dat bijzonder koude en slechte Belgische voorjaar.

IMG_4552

IMG_4561

IMG_4567

IMG_4571

IMG_4573

Veel energie om nog ergens naartoe te rijden hadden we niet meer. We beperkten ons voor het avondmaal dus tot het aanbod in ons hotel. Geen uitgebreide menukaart, maar wel verse vis op het menu. De bediening was bijzonder vriendelijk, maar wat chaotisch. We lieten het niet aan ons hart komen en smulden van een lekker verse Saint Pierre om vervolgens mooi op tijd in bed te kruipen.

IMG_0329