Dinsdagavond fietste ik naar M om deel te nemen aan de eerste brainstorm voor een nieuw Leuvens kunstwerk. Toen ik de oproep zag passeren, twijfelde ik, want die lange werkdagen zijn een beetje nefast voor mijn goesting om er nog veel extracurriculaire activiteiten bij te nemen. Aan de andere kant, hoe vaak krijgt een mens de kans om mee een kunstwerk te creëren en te mogen beslissen over de locatie waar dit terecht zal komen? En ik kon het nog altijd bij deze ene avond houden, mocht het tegen vallen. Wat zijn uiteindelijk twee uren in een mensenleven?

Achteraf bezien, ben ik blij dat ik mezelf vanachter mijn computer uit gesleept heb. De brainstorm was leuk en het gaf me de gelegenheid om kennis te maken met de kunstenaar die de Ballon van de Vriendschap maakte. Benieuwd wat uiteindelijk het het resultaat van dit traject zal zijn.