Toen ik deze middag op weg naar een broodje langs de Koninginnegalerij kwam, waren de grote camera’s mij al opgevallen. Ik vond het een beetje vreemd dat beide camera’s met een zwarte doek afgedekt waren, maar mijn hongerige maag verhinderde mij verder onderzoek in te stellen.

Op de terugtocht merkte ik een vreemd figuur met rode roos op die zich verdacht gedroeg in de buurt van de camera’s. Ik dacht eerst aan de opnames voor een film en stopte even om te kijken of ze een scène zouden opnemen.  Toen de vreemde figuur afstapte op een willekeurige mevrouw om haar de roos aan te bieden, viel mijn frank euro. Een opname voor een verborgen camera programma! Al vond ik persoonlijk de camera’s in kwestie heel duidelijk zichtbaar, toch leken de meeste vrouwen die met een knieval een roos aangeboden kregen, deze niet op te merken.

Het was trouwens erg duidelijk wie, naast de regisseur die continu in een microfoontje stond te babbelen, de belangrijkste persoon was: de gladde kerel die de dames in kwestie hun handtekening moest ontfutselen om toestemming te geven voor het uitzenden van de opname. 😉

Grappigste moment: een vrouw die samen met haar partner door de Koninginnegalerij slenterde en na een beetje aandringen de roos aanneemt, waarop de vreemde figuurt haar hand vastpakt, zich tussen haar en haar man plaatst en ze gezellig met zijn drietjes verder wandelen. En ja, ze gaven allebei hun toestemming om het fragment uit te zenden.