Donderdagavond organiseerde mijn werk een belangrijk diner voor een groep Britten die op zakenreis in Vlaanderen waren. Het was voor mij de eerste keer dat ik zo’n diner bijwoonde, één van de verantwoordelijkheden die bij mijn nieuwe functie horen. Niet dat ik klaag dat ik chique diners met belangrijke mensen moet bijwonen, ik zou niet durven!

‘s Middags kreeg ik echter een telefoontje van mijn collega die het diner geregeld had en normaal de honneurs zou waarnemen bij het verwelkomen. Hij was doodziek en zijn stembanden kraakten en schuurden terwijl hij vroeg of ik zijn taak kon overnemen. Uiteraard geen probleem, maar meteen veranderde mijn rol van gewoon aanwezig zijn in verantwoordelijk zijn dat alles goed zou verlopen. Nu, ik had er wel vertrouwen in, de locatie die we hadden afgehuurd was niet van de minste en de gastheer van de avond zou ook zonder mijn collega wel zijn plan kunnen trekken.

Op een paar last minute afzeggingen na, die ik bij aankomst doorgaf aan het zaalpersoneel, zodat we de tafelschikking nog snel konden veranderen en de naamkaartjes van de afwezigen discreet konden weggenomen, verliep alles op rolletjes. Alle aanwezigen hadden een fijne avond en het eten was werkelijk subliem, alleen de rode wijn viel tegen en heb ik laten staan. Op het einde van de avond stuurde ik nog snel een sms’je naar mijn collega om te laten weten dat alles prima was gegaan. Wellicht zal hij het sms’je pas de dag nadien gelezen hebben, maar dan was hij toch gerustgesteld dat ik geen belangrijke gast op de tenen getrapt had. 😉

Het menu:

Gegrilde Sint-Jakobsvruchten, aardpeer, pompoen en truffeljus
Verdicchio dei Castelli de Jesi – DOC Classico Superiore 2011
**
Filet van hertenkalf met peterseliewortel, witloof, zachte aardappel, veenbes en grué
Domaine Perdrix – Lasouche – Syrah 2007 Koen Strobbe
**
Kweepeer met brownie, vijg en peperkoek
**
Koffie en versnaperingen