Die ene keer op een jaar dat ik mijn portemonnee thuis vergeet met daarin al mijn geld, bankkaarten én treinabonnement, wordt ik natuurlijk gecontroleerd op de trein… En dat terwijl ik sinds ik terug ben van vakantie ‘s ochtends nog geen enkele keer controle heb gehad. Ik heb mijn allerbeste, sorry-ik-kan-er-niets-aan-doen-blik boven gehaald en mocht verder sporen. Al een geluk dat ik mijn identiteitskaart tegenwoordig in mijn gsm-hoesje heb zitten, zodat ik toch íets van legitimatie bij me had.