Match Point

Gisteren zijn we in Hasselt op stap geweest met mijn broertje en zijn vriendin. Eeuwen geleden dat ik nog eens in de provinciehoofdstad van Limburg was geweest. Hasselt is ondertussen flink veranderd. Best een mooie stad eigenlijk. (Niet dat er ook maar iets boven Leuven gaat, natuurlijk!) Sinds het burgemeesterschap van Steve, heeft Hasselt zichzelf alleszins een zeer geslaagde facelift cadeau gedaan. Misschien volgend jaar eens naar de jeneverfeesten gaan of zo. Kwestie van de stad te herontdekken.

We zijn de avond begonnen met een filmpje in de Kinepolis (Match Point van Woody Allen, een aanrader! Ik ga er niet te veel over vertellen, want dan verknal ik het voor potentiële kijkers. Eén ding staat vast: Scarlett Johansson is werkelijk om in te bijten!) Na de film nog iets gaan drinken in de Geletterde Mens en wat bijgepraat over de dingen des levens.

Papfles

Vanavond zijn we gaan eten bij vrienden van ons. De vrouw des huizes had ongelooflijk haar best gedaan. We kregen een werkelijk voortreffelijk driegangenmenu voorgeschoteld, overgoten met een lekker glaasje wijn. Lekker eten in goed gezelschap, hét recept voor een geslaagde avond. En ik heb voor de eerste keer van mijn leven een baby de fles gegeven! (Er was niks aan! Super easy!)

11 november 1918

11 november is meer dan gewoon een dagje vrijaf (hoewel ik natuurlijk zeer blij ben met een dagje vrij). Het is in de eerste plaats de dag waarop we het einde van de Grote Oorlog herdenken. Na vier jaren van ellende en bloedvergieten in de loopgraven, tekende een Duits minister op 11e van de 11e 1918 om 11 over 11 uur in een treinwagon te Compiègne de overgave. Een oorlog die negen miljoen doden eiste. Genoeg om hier even bij stil te staan.

Vrolijk kerstfeest!

Voor de klanten van de INNO dan toch. Kerstbomen, kerstballen, kerstlichtjes, kerstslingers, kerstmannen, kerstengels, kerststallen, you name it, they’ve got it. Grote afwezige in al deze kerstvreugde is Sinterklaas. Wat is er met onze goedheilige man gebeurd? Heeft hij het te zeer naar zijn zin in Spanje om nog af te zakken naar België? Voelt hij zich in zijn gat gebeten door die olijke dikkerd in het Coca Cola-rode pakje, die zijn haarstijl en vrijgevigheid probeert te imiteren? Of is het dan toch de reumatiek die toeslaat?

Daarom deze bede:
Sint, laat u niet afschrikken door al dat kerstgeweld! Vergeet de Belgische kindjes niet. Mijn schoentje staat alvast klaar, want, lieve Sint, dit jaar ben ik superbraaf geweest. En wie zoet is, krijgt lekkers…