Vandaag had ik de eer om de ontmoetingsdag die mijn collega’s organiseerden te mogen openen. Voor deze bijzondere gelegenheid had ik mijn mooiste blauwe kleedje aangetrokken om de speech te brengen die mijn collega’s geschreven hadden. Ik kan niet ontkennen dat ik wat zenuwen had om de grote aula met meer dan honderd aanwezigen toe te spreken, maar gelukkig verliep alles vlot.

Jammer genoeg kon ik door mijn drukke agenda enkel het eerste gedeelte van de dag bijwonen. Maar ik was oprecht blij dat ik toch een paar interessante sprekers kon horen spreken en vooral dat ik de live performance van het werk VOICE WITH NOISE van theaterregisseur en componist Leon Rogissart kon meepikken. Deze bijzondere performance vond plaats in ons eigen kantoorgebouw en toonde een livestream van een optreden van twee operazangers in onze inkomhal, terwijl wij als publiek in de aula toekeken. De stemmen van de operazangers werden gemengd met stadsgeluiden uit het archief van BNA-BBOT wat een bijzondere combinatie opleverde.

Het duurde een dikke tien minuten om het geluid van de livestream aan de praat te krijgen en ik zag de nervositeit van mijn collega’s stijgen, maar dan vond iemand van de techniek toch de juiste instellingen zodat we van de performance konden genieten. Het was heel bijzonder om de operazangers zich te zien bewegen in ons vertrouwde kantoorgebouw terwijl het leven rondom hen gewoon zijn gang ging. Zo nu en dan stopten er mensen om te luisteren naar het gezang, maar de meesten liepen gehaast door, wellicht op weg naar hun volgende vergadering. Ik vond de performance fascinerend, al mocht het voor mij wel een tikkeltje minder lang geduurd hebben.