Niet te geloven hoe snel de tijd gaat. Het lijkt nog maar gisteren dat ik hem als pasgeboren baby in mijn armen hield en nu is hij al vijf jaar!

Zo oud worden als de vingers van één hand is een goeie reden om een feestje te geven, nietwaar? Dus spoorden mijn vriend en ik vorige zondag naar Aarschot om de feestelijkheden in Tielt-Winge te vervoegen.

Mijn petekindje was in goede doen. Geen spoor van de verlegenheid die hem soms parten speelt. Het is fijn om hem langzaam te zien open bloeien en zijn eigen interesses te zien ontwikkelen. Al denk ik dat op dat vlak de appel niet ver van de boom gevallen is. Mijn petekindje is duidelijk een ingenieur in spé, altijd bezig met uit te vissen hoe de dingen in mekaar zitten en met een uitgesproken voorliefde voor bouwen en knutselen. Tja.

Omdat ik het soms moeilijk vind een gepast cadeau te verzinnen, vroeg ik wat tips aan de mama. Ze wist me te vertellen dat mijn petekindje tegenwoordig belangstelling voor gezelschapsspellen begint te ontwikkelen. Dat komt goed uit, want zelf ben ik een grote fan van gezelschapsspellen, dus ik kijk er al naar uit samen met hem te spelen. Ik kocht een Dreamlandversie van Jenga (al bij het uitpakken spijt van, maar ze hadden de originele versie niet), De Betoverde Doolhof (speelde ik zelf graag als kind) en een kakkerlakkenspel dat er grappig uit zag.

Mijn petekindje pakte alles met veel enthousiasme uit en we begonnen aan elk spel, maar er viel te veel te beleven op zijn feestje om zich lang op één spel te kunnen concentreren, dus we speelden niks uit. Geen erg, we hebben nog tijd zat om samen spelletjes te spelen nu ik terug in België ben. En de andere cadeautjes verdienden ook een beetje liefde, nietwaar? 😉

Voor het avondmaal hadden de ouders van mijn petekindje maar liefst vijf verschillende quiches voorzien. Allemaal zelf gemaakt. Toevallig ben ik een grote quicheliefhebber, dus ik kon het niet laten van elke quiche een stukje te proberen. Mijn favoriet was de quiche met roquefort, appel en witloof met als goeie tweede de quiche met spruitjes en spekjes.

Als dessert kregen we een bolletje ijs en mochten we plukken van de snoepjestaart die mijn petekindje zelf versierd had. Ik hield het bij een bolletje ijs en wat maltesers, wegens al te veel quiche gegeten.

De oma van mijn petekindje was zo vriendelijk om ons na het dessert terug naar het station van Aarschot te brengen, zodat mijn vriend en ik samen de trein konden nemen. Na onze laatste minuten samen op de trein doorgebracht te hebben, namen we afscheid en stapte mijn vriend af aan de luchthaven terwijl ik verder spoorde naar Berchem. Moe na een op alle vlakken goed gevuld weekend.