Deze middag had ik een belangrijke business lunch met één van mijn nieuwe teamverantwoordelijken. Gelukkig was mijn vriend net op tijd in Leuven om mij te helpen aankleden, zodat ik tijdig de trein kon nemen voor mijn eerste vergadering van de dag.
Na een eerdere uitstekende ervaring bij Al Posto Giusto, viel de spaghetti carbonara mij echter tegen. Ik miste een rauw ei en de saus was gewoonweg veel te zout. Dik spijt dat ik niet opnieuw voor de pasta met zeevruchten was gegaan. Gelukkig maakte de verwenkoffie (verwenthee in mijn geval) veel goed. Chocolade helpt tegen alles, nietwaar? Verder hadden we een heel fijn en constructief gesprek. Een goede opstart van onze samenwerking.
En ik vond in de namiddag zelfs nog een beetje wilskracht om de pijn te verbijten en naar het afscheid van drie collega’s te gaan (twee collega’s hadden een andere job gevonden en de derde ging met pensioen), want ik zou het doodjammer vinden, mocht ik dat gemist hebben. Al hield ik het bij één drankje en nam ik veel sneller afscheid dan ik normaal zou doen.
Carbonara kan effectief wel soms te zout zijn.
Ja, en ik ben niet zo’n grote fan van zout in het algemeen.