Deze vrijdagnamiddag uitzonderlijk wat vroeger gestopt met werken om naar het verjaardagsfeestje van een oud-collega te gaan in Café Roskam. Toen ik aankwam, zat er al een groepje feestvierders te aperitieven op het terras. Ik ging binnen een stoel halen en zette me bij het gezelschap. Spijtig genoeg werd het na één drankje al te koud om buiten te zitten en verkasten we naar binnen voor het tweede drankje. Lang kon ik echter niet blijven, want ik had twee tickets gekocht voor het USO concert deze avond. Een jonge collega met een tijdelijk contract, die duidelijk nog met één been in het studentenleven staat, speelt viool in het USO. En aangezien het USO voor mij synoniem is met nostalgie naar mijn eigen studententijd ging ik maar al te graag in op de uitnodiging.

Na wat zoekwerk (de whatsapp instructies waren niet erg duidelijk) vonden mijn vriend en ik de rij waarop mijn andere collega’s hadden plaatsgenomen. Want ja, wij supporteren graag voor onze muzikale collega. Op het programma van de avond:

• Rimski-Korsakov: Russisch Paasfeest
• Strauss: Vier letzte Lieder Met sopraan Jessica Harper
• Sibelius: tweede Symfonie

Ik denk niet dat dit het beste concert ooit was van het USO. Het niveau lijkt me wat lager te liggen dan vroeger, maar ik heb er toch van genoten. Al moet ik stiekem toegeven dat de ambiance van de feestband na het officiële concert bij mij het meeste enthousiasme kon losweken.

Blij dat ik nog eens een vleugje studentenleven kon opsnuiven.