Vroeger had ik er een portemonnee vol van, maar naarmate ik me steeds meer begon te realiseren dat ik die dingen nooit genoeg gebruikte om er effectief voordeel uit te halen, besloot ik resoluut al deze overbodige ballast uit mijn leven te verwijderen. Ik heb zelfs geen klantenkaarten van grootwarenhuizen meer. En ja, ik weet dat er allerlei apps bestaan om klantenkaarten te digitaliseren, maar wegens verregaande onverschilligheid kan ik mezelf niet eens zover krijgen zo’n app te downloaden. Het is ondertussen een automatisme geworden om klantenkaarten te weigeren en al die zogenaamd gemiste kortingen zullen mij eerlijk gezegd worst wezen.
Wat een gemak! Neen, het leven van een coupon queen is niet echt aan mij besteed.
Ik ben onlangs overgeschakeld naar een app. Vooral in de supermarkt verdienen we toch af en toe behoorlijk geld. Zolang het digitaal kan vind ik het prima. Als er geen digitale oplossing is (via app of nog liever dat een winkel zelf mij in hun bestanden opzoekt), dan hoeft het voor mij ook niet. Bonnekes meekrijgen “voor de volgende keer je punten erop te zetten” of al die kaarten meesleuren doe ik ook niet.
Ik kan me voorstellen dat zo’n supermarktspaarkaart voor een gezin best wel wat oplevert, maar als je alleen bent, vordert al dat sparen niet echt.