Laat me zeggen dat ik me de vrijdag na mijn afscheidsfeestje niet echt in topvorm voelde. Gelukkig startte mijn werkdag met een plaatsbezoek aan een Brusselse locatie waar mijn bedrijf in september een groot evenement zal organiseren. Niet dat ik daar zelf nog bij zal zijn, maar mijn collega wilde graag dat ik hem vergezelde. De ideale manier om een kater te verwerken. Al waren het in dit geval vooral mijn voeten die me parten speelden. Te lang recht gestaan op te hoge hakken. De prijs van vrouwelijke ijdelheid.

Gelukkig was ik tegen de avond genoeg gerecupereerd om op babybezoek te gaan bij vrienden in Heverlee. Wat droombaby is hun tweede zoontje. Zo’n braaf kindje! Geen kik gegeven tijdens het ganse bezoek én dan mooi de oogjes open gedaan om te poseren voor de foto met zijn mama en papa. Ik vond persoonlijk dat de nieuwe aanwinst erg leek op zijn oudere broer, maar dat kan natuurlijk nog veranderen. Hopelijk wordt de nieuwe baby net zo’n goedlachs mannetje als zijn broer!