Na een naar mijn aanvoelen eindeloos grijs en koud voorjaar, lijkt het alsof de lente eindelijk definitief is aangebroken. Ter gelegenheid van het zomeruur haalde de zon haar warmste stralen boven. Mijn vriend en ik hadden een rustige zondag voor de boeg, met enkel een babybezoekje in de namiddag. Omdat de kersverse baby in Kessel-Lo woonde, zagen we de kans schoon om optimaal van het mooie weer te profiteren en tot ginder te wandelen. Heerlijk, die zonnestralen op mijn gezicht!
De tien dagen oude baby leek een modelbaby recht uit een catalogus geplukt. Zó braaf en rustig. Oogjes wijd open om te poseren en de zwarte haartjes mooi in de plooi, als een volleerd fotomodel. Die nieuwsgierige blik zal haar ongetwijfeld nog ver brengen in het leven! We genoten van een drankje op het heerlijk zonnige terras van onze vrienden en klonken op zoveel pril geluk. Ondertussen lag de baby wat rond te kijken in haar koets, goed afgeschermd van die schadelijke UV-stralen. De gebakjes die onze vrienden gehaald haren, waren minder mijn ding: ik ben niet echt een liefhebber van slagroom en crème-au-beurre en al deze gebakjes waren rijkelijk met één van beide afgewerkt. Behalve de rijsttaart, maar die was teleurstellend droog. Al een geluk dat de trotse mama dat zelf ook vond.
De minder lekkere gebakjes namen niet weg dat ik erg genoten heb van een ontspannende namiddag in de zon in fijn gezelschap. De korte wandeling naar huis was de kers op de taart.
En nu is het tijd voor sushi en een Game of Thrones aflevering!
[…] was deze lunch gepland als een onderonsje met de collega die pas terug aan het werk is na haar bevalling, maar onder het motto: hoe meer zielen, hoe meer vreugd, waren we uiteindelijk toch weer met zes […]