Ieder jaar ontvang ik een uitnodiging voor de uitreiking van de Henry van de Velde Awards, maar alhoewel design mij zeker interesseert, woonde ik nog nooit een uitreiking bij. Mijn excuus was dat deze uitreikingen altijd in de examenperiode vallen en dat ik dan hoor te studeren. De realiteit leert dat ik echter veruit het beste studeer één dag voor het examen met het zwaard van Damocles boven mijn hoofd, dus dit jaar nam ik me voor mij niets aan te trekken van examens en dergelijke en gewoon de kansen die zich aandienen te grijpen.

En zo woonde ik gisteren in de Bozar voor de allereerste keer in mijn leven de uitreiking van de Henry van de Velde Awards bij. De uitreiking zelf was niet zo bijster spannend, al kon ik de muzikale omkadering door Domino zeer zeker smaken, maar de receptie achteraf maakte dat meer dan goed. Met gewokte noedels, burgers, bagels en cointreau cocktails (waarvoor ik helaas te laat was). Dik spijt dat ik voor de uitreiking nog snel iets te eten gehaald had. Ik hield aan het geheel ook een fijn souvenir over: een foto van mij en de partner van een collega. Een zeer toffe gast, met wie het heel goed klikt.

Een fijne avond die ik niet blokkend achter mijn cursussen Spaans en Koreaans doorbracht. En een dikke proficiat trouwens aan de Maggie Shelter die na veel niet verzilverde nominaties toch met een award naar huis mocht gaan.