De date met mijn petekindje stond al even lang in mijn agenda als de Grote (helaas geannuleerde) Kanaaloversteek van mijn vriend . Alleen de invulling van de dag lag nog niet vast. Eerst dachten we op weekend te gaan, maar dat zag de mama dan toch niet goed zitten. Tot ik een week voordien een ingeving kreeg en voorstelde om samen naar Planckendael te gaan.

Zo gezegd, zo gedaan. De mama kwam mij samen met haar twee zonen (mijn petekindje en zijn broer van bijna een jaar oud) in Leuven ophalen om van daaruit verder te rijden naar Planckendael. De weersvoorspellingen waren eerder pover, dus ik was voorzien van een dikke fleece en ik rekende erop dat we zeker een paar keer zouden moeten schuilen voor een regenbui. Maar kijk, de weersvoorspellingen zaten er grandioos naast: het stralende zonnetje dat ons begeleidde toen we de auto parkeerden, bleef tijdens de rest van onze uitstap haar beste beentje voorzetten.

Ik vermoed dat de weersvoorspellingen veel mensen afgeschrikt hadden, want het was vrij rustig in de dierentuin. Ideaal, zo konden wij makkelijk manoeuvreren met de twee buggy’s. Voor de jongste van de twee broers was het de eerste keer dat hij een dierentuin bezocht. Op voorhand konden we moeilijk inschatten of hij het leuk zou vonden, maar we hadden nooit durven hopen dat hij het zo fijn zo vinden. Hij deed niets anders dan lachen en keek oprecht geïnteresseerd naar alle diertjes.

Voor mij persoonlijk waren er een paar momenten dat ik echt voelde dat het lukte om een band met mijn petekindje op te bouwen. Hij is erg verlegen en soms is het moeilijk om contact met hem te leggen. Maar kijk, we hebben fijn samen gespeeld toen zijn mama met zijn broer naar het toilet was en zijn samen met ons tweetjes naar de speeltuin geweest toen zijn mama zijn broertje eten gaf. Ik ben zelfs speciaal voor hem op handen en voeten door een buis gekropen om wat konijnen te bekijken. Hij vond het zo geweldig dat hij graag nog een keertje wilde, maar dat zagen mijn knieën niet meer echt zitten.

Hét moment van de dag was toch wel ons bezoek aan de kinderboerderij. De geiten aldaar zijn niet te onderschatten. Ze roken direct dat er eten in de buggy lag en voordat ik hen kon tegenhouden hadden ze de plastic zak met sandwiches vast. De mama van mijn petekindje slaagde erin de zak met een heldhaftige ruk af te pakken van de geiten, maar toen was de zak al helemaal kapot en hadden de geiten al stukken van de sandwiches gebeten. Een bijzonder traumatische ervaring voor mijn petekindje (‘t is niet zo’n held) die helemaal overstuur raakte, omdat de geiten zijn favoriete eten hadden afgepakt. Ik moet toegeven dat ik het geheel nogal amusant vond. Enfin ja, uiteindelijk heb ik de aangevreten sandwiches toch maar aan de geitjes gegeven, ‘t is niet dat wij ze nog zouden opeten. Drie tellen later viel er niets meer van de sandwiches te bespeuren. 😉

Na de middag was de pijp van de jongste uit en deed hij een dut in de buggy terwijl wij de nog resterende dieren gingen bekijken. Al bleek het om de één of andere reden moeilijker dan verwacht om de giraffen te vinden, nochtans de favoriete dieren van mijn petekindje. Ook de vissende pelikanen die het één na het ander visje boven haalden, waren een groot succes. Mijn petekindje kon er geen genoeg van krijgen.

Zo rond kwart voor vijf was het tijd om huiswaarts te keren. We hadden bijna gans Planckendael gezien en enorm genoten van het prachtige weer. Buiten het sandwich-incident was de dag supervlot verlopen. De kinderen hadden er zichtbaar van genoten en de volwassenen ook. Al blijkt het niet zo evident om goeie foto’s te nemen als je tegelijkertijd een buggy moet voortduwen en een petekindje moet entertainen.

Terwijl we richting Tielt-Winge reden, gaf ik instructies door aan de papa van mijn petekindje voor het avondmaal. Mijn vriend arriveerde zo’n tien minuten na ons in Tielt-Winge zodat we gezellig met z’n allen konden avondeten. Hamburgers met honderd procent rundvlees, guacamole en veel groenten. Ik ben niet echt zo’n hamburgereter, maar ik moet zeggen dat het mij smaakte.

Een stevige regenbui noodzaakte ons het terras te ontruimen en naar binnen te vluchten, alwaar we nog wat na keuvelden bij een kopje thee. Net op het moment dat we afscheid genomen hadden, verscheen er een prachtige regenboog aan de hemel.

Een dag met een veelkleurig strikje er rond.