Het blijft toch een speciaal geval, onze juffrouw Koreaans. Vandaag kregen we de uitslag van ons examen. Normaal zou je verwachten dat je dan een verbeterd exemplaar van je examen terug krijgt, zodat je kan leren uit je fouten. Aan zulk didactisch verantwoord gedoe doet onze juffrouw niet mee, hoor. Neen, in de pauze moesten we één voor één bij haar gaan in een ander lokaal om daar onze uitslag te vernemen. Ze heeft snel mijn punten gezegd (87,5%, heel blij mee, wetende dat 91% de hoogste score was en er mensen in mijn klas zitten die al enkele maanden in Korea gewoond hebben of een Koreaanse partner hebben) en vervolgens dat alles heel goed was, ik moest alleen op mijn uitspraak letten. Dat laatste weet ik zelf wel, maar eigenlijk oefenen we nooit op uitspraak en moet ik altijd thuis opzoeken hoe bepaalde woorden uitgesproken worden. Straks ga ik van pure miserie nog Koreaanse drama’s bekijken…

Haar grootste punt van kritiek voor de ganse klas was dat er teveel schrijffouten gemaakt werden op het examen. Iets wat mij vrij normaal lijkt als je een nieuwe alfabet onder de knie moet krijgen. Maar in plaats van klassikaal de meest voorkomende fouten te bespreken, moeten we het doen met zo’n algemene opmerking. Ze gaat nu elke week een dictee geven. Al een geluk dat we via democratisch stemming konden bekomen dat dit dictee niet zou meetellen voor het examen.

Oja, vandaag hebben we de dagen van de week geleerd, met onderstaand filmpje als didactisch materiaal:

PS: De titel van deze post is ‘I love you’ in het Koreaans.