Op 2 februari organiseerde mijn bedrijf een groot evenement in de Vooruit in Gent. In een onbewaakt moment had ik toegezegd om een handje toe steken aan het onthaal. Mijn enthousiasme kreeg echter een stevige knauw toen bleek dat ik reeds om 8 uur ‘s ochtends op het appel moest verschijnen. Argl. Het lot was mij echter gunstig gezind: één van mijn collega’s viel ziek uit (jammer voor die collega, uiteraard) en ik kon de hotelkamer overnemen die voor haar geboekt was. Mijn vriend en ik konden er zelfs een romantisch uitje van maken, want hij moest toevallig diezelfde woensdag in Gent zijn voor een conferentie.

En zo kwam het dat we maandagavond na de salsales met ons koffertje richting ibis Gent Centrum Opera reden. Het parkeren in de garage onder het hotel bleek een hele opgave te zijn, nog nooit zo’n smalle parkeerplaatsen gezien. Geen wonder dat de meeste wagens brutaalweg twee plekken in beslag namen. Derde keer, goeie keer, want na tevergeefs twee andere parkeerplekken geprobeerd te hebben, lukte het uiteindelijk om in een derde in te rijden (en ja, wij hebben parkeersensoren op onze wagen). Opgelucht meldden we ons aan bij het onthaal en betaalden met de glimlach de toeslag voor mijn vriend.

De piepkleine hotelkamer stelde niet al te veel voor, maar we hadden een (slecht) bed en een douche én ik moest niet om kwart voor zes ‘s ochtends uit de veren. Het ontbijt was zelfs lekker (hoera voor scrambled eggs) en ik voelde me helemaal klaar om het onthaal voor een uur of twee te bevrouwen. Ik en een mij onbekend heerschap hadden de helpdesk post toegewezen gekregen. Mijn onthaalcollega bleek een heel erg aangename heer te zijn, reeds gepensioneerd, maar steeds bereid zijn oud-collega’s een handje toe te steken. Bleek zelfs dat hij zowaar een BV was. Eén van de deelnemers aan het evenement herkende hem van een toneelstuk dat ze het weekend voordien gezien had en waarin hij één van de hoofdrollen gespeeld had. Heel erg grappig.

De tijd aan het onthaal vloog voorbij en de rest van de dag was ik vrij om de sessies bij te wonen die mijn interesseerden en bij te praten met mensen die ik al een tijdje niet gezien had.

Impressies van de rest van de dag: