Omdat het geplande etentje met mijn broer en zijn vriendin wegens omstandigheden niet door kon gaan, besloten mijn vriend en ik de vrijgekomen zaterdagavond te benutten om nog eens naar de film te gaan. Was alweer erg lang geleden dat we nog eens in de Leuvense Kinepolis geraakt waren. Jammer, want ik ben echt wel een filmliefhebber, alleen slagen we er steeds minder in om tijd vrij te maken voor een avondje film.

The Martian bleek een aangename verrassing te zijn. Prachtige beelden, pakkend verhaal en schitterende vertolking van Matt Damon, die de film zowat in zijn eentje draagt. Ok, er spelen heel wat bekende sterren in de bijrollen mee, maar een film als The Martian staat of valt met de hoofdrolspeler. Ondanks het dramatische uitgangspunt (een astronaut die per ongeluk helemaal alleen achtergelaten wordt op Mars) valt er best wel wat te lachen in de film. Slimme humor, daar hou ik van.

Het enige aspect van de film dat me minder kon overtuigen was het feit dat het in 3D gefilmd was. Hier en daar zorgde de 3D voor bijzondere beelden, maar ook zonder deze techniek zou de film overeind blijven. Waar ik bij Gravity vond dat 3D echt een meerwaarde voor de film betekende, was dat hier veel minder het geval. Blijft het feit dat die stomme 3D-brilletjes het kijkcomfort geenszins ten goede komen. Die dingen zitten ook altijd vol met vlekken zodat je eerst tien minuten poetswerk hebt (gelukkig dienen daar de reclamefilmpjes voor) om het ding proper te krijgen.