Pech met het weer vandaag. Opgestaan met regen en afgaande op de weerberichten zit er niet veel verbetering aan te komen. We ontbijten uitgebreid met scrambled eggs en veel vers fruit. Het ontbijt is de belangrijkste maaltijd van de dag!

Normaal is regenweer voor mij een serieuze demper op de reisvreugde, maar nu maakt het me niet zoveel uit. We hebben vandaag immers een dagje relaxation in de hot pools ingepland. We trekken onze badjassen aan en trekken op verkenning in de zwembaden van het resort. Er zijn zowel binnen- als buitenzwembaden. We beginnen met het heetste bad binnen, kwestie van goed opgewarmd te zijn. Daarna verkassen we naar buiten. In een heet bad zitten terwijl het regent, is een erg bijzondere belevenis. We genieten.

Rond het middaguur vinden we het welletjes. Mijn vingers beginnen verrassend veel gelijkenis met een rozijn te vertonen en het water bevat niet alleen mineralen, maar ook chloor. Ik maak een afspraak voor een pedicure, want dat is ook alweer van Singapore geleden en ik loop hier meestal met flipflops of sandalen rond. Er is pas om 17u een gaatje in de agenda. Ik stem even af met mijn vriend. Het regent nog altijd (goed om de forest fires te voorkomen!), dus een wandeling of een activiteit op het meer zit er toch niet in. Afspraak geboekt.

Al dat relaxen is duidelijk goed voor het libido, want we hebben een stomende vrijpartij eens we terug op de kamer zijn. Van al dat vrijen krijgt een mens honger. We hebben echter niet veel zin om iets te eten in het resort dat naar onze goesting wat te pompeus is en gedateerd aanvoelt. TripAdvisor brengt ons bij The Hungry Chef. Ik eet een heerlijke falafel wrap en mijn vriend een veel te zware pasta. ’t Is niet dat we nog stevige wandelingen op het programma hebben.

Na de lunch keren we terug naar de kamer. Terwijl het buiten regent typ ik wat aan mijn reisverslagen en tripadvisor reviews. En zo vliegt de namiddag voorbij tot het tijd is voor mijn afspraak bij de pedicure.

Stipt om 17u zit ik met mijn voeten in een teiltje warm water, terwijl ik door het meisje dat mijn voeten onderhanden neemt, aan een spervuur van vragen wordt onderworpen. Of het mijn eerste keer in Canada is, of ik vaak reis, met wie ik reis, of ik kinderen heb, waar ik vandaan kom, waar België ligt, wat voor werk ik doe, of ik huisdieren heb, waar ik woon, wat ik nog ga doen deze trip,… Het meisje vindt al mijn antwoorden ‘awesome’. Ze vertelt dat ze zelf langs de kant van haar vader van Slovaakse afkomst is. Ik vraag of ze Slovaaks kan spreken, maar dat is niet het geval. Ondanks het feit dat haar vader en grootvader vroeger altijd Slovaaks met elkaar spraken, verstaat ze de taal niet. Ze is ook nog nooit in Slovakije geweest. Heel jammer vind ik dat.

Het valt me op dat de meeste Canadezen zich zeer open opstellen naar bezoekers toe. Al kan ik nooit helemaal goed thuis brengen of het welwillende praatje voortkomt uit oprechte vriendelijkheid en interesse dan wel bedoeld is om de fooi te verhogen. En dat vind ik eerlijk gezegd een beetje jammer. Ik ben niet zo’n fan van het systeem met fooien. Liever betaal ik een faire prijs voor de service waarvan de werknemer in kwestie dan een fair aandeel krijgt. Maar goed, ik heb het meisje een mooie fooi gegeven.

Met mooi gelakte teennagels keer ik terug naar de hotelkamer, om mij klaar te maken voor het diner om 19u in The Copper Room. We hebben op voorhand een pakket geboekt waarin een diner was inbegrepen. Iedereen die ik al sprak in het hotel was laaiend enthousiast over dit restaurant, maar dit waren allemaal werknemers van het hotel en dus misschien contractueel verplicht tot enthousiasme.

The Copper Room legt zelfs een dress code op. Flipflops niet toegelaten, awoert! Om mijn kersverse nagellak niet te beschadigen, loop ik op blote voeten tot aan The Copper Room om dan snel enkele meters tot aan onze tafel te wandelen met mijn schoenen aan en ze onder tafel opnieuw uit te schoppen. Gelukkig zijn het tafels met lange tafelkleden.

The Copper Room wil een restaurant op hoog niveau zijn, maar schiet daarin toch te kort mijns inziens. Het ganse concept: live band die klassiekers uit de jaren 60 en 70 speelt, tafeltjes geschikt rond de dansvloer, doet voor mij net iets te gedateerd aan. En het eten was ok, maar eerlijk, ik heb al beter (en goedkoper) gegeten deze trip. Het is allemaal wat fantasieloos. En daar kan zelfs de champagnecocktail en het glas uitstekende witte wijn niets aan veranderen.

De oudjes op de dansvloer laten het echter niet aan hun hart komen en zetten hun beste dansbeentje voor. Ik pleit nog even bij mijn vriend om ons aan een rock’n roll te wagen, maar daarvoor was de rusty nail toch niet straf genoeg.

Na de driegangenmaaltijd sluiten we de dag af in de hot pools. De avond valt, de lichtjes in de tuin gaan aan, het water is heerlijk warm. Fantastisch!

Wanneer we om 22.30u naar bed gaan regent het nog steeds. Hopelijk morgen beter weer!