Een tijdje geleden waarde op Facebook een ‘book challenge’ rond. Ik werd getagd en besloot tegen mijn gewoonte in mee te doen. Want er was een tijd dat ik aan een verschroeiend tempo boeken verslond en ik de trouwste klant van onze plaatselijke bibliotheek was, tot ik die helemaal had leeggelezen. Helaas behoort deze tijd tot een ver verleden en is mijn dagelijkse leestijd beperkt tot de treinrit van en naar het werk (op voorwaarde dat ik geen mails zit te beantwoorden of vergaderingen zit voor te bereiden).

Maar goed, ik dwaal af, bij deze presenteer ik jullie, 10 boeken die me zijn bijgebleven, in willekeurige volgorde én met een woordje uitleg.

• De Reuzeperzik van Roald Dahl: Een cadeautje van mijn favoriete tante. Het eerste boek dat ik van Roald Dahl las en dat een verpletterende indruk op mij heeft nagelaten. Ik weet niet hoe vaak ik dit boek herlezen heb, het moet zeker meer dan tien keer geweest zijn. En elke keer weer deed het me deugd dat tante Spons en tante Spijker door de reuzeperzik verpletterd werden. 😉 Daarna heb ik letterlijk alles wat Roald Dahl ooit schreef gelezen (ja, ook zijn boeken voor volwassenen). De man is wat mij betreft de beste kinderschrijver aller tijden.
• De kinderen van de Bolderburen van Astrid Lindgren: Astrid Lindgren is de tweede beste kinderschrijver aller tijden, no doubt about that. Het leek me als kind fantastisch om in zo’n gemeenschap als Bolderburen te leven en ik speelde vaak stukken uit dit boek na. Als volwassene heeft het leven in een piepklein dorpje heel wat minder aantrekkingskracht op mij, maar het blijft een goed boek dat ik beslist cadeau zal doen aan mijn petekindje wanneer ze er oud genoeg voor is.
• De Thule triologie van Thea Beckman: Heb ik verslonden als tiener. Het beeld van een ideale vredevolle maatschappij waar vrouwen de baas waren, leek mij de oplossing voor alle wereldproblemen. 😉 Helaas heb ik mijn ambitie om de ultieme wereldleider te worden, ergens en cours de route moeten laten varen.
• Het Parfum van Patrick Süskind: Ik denk dat dit verplichte lectuur op school was, wat niet wil zeggen dat ik er niet van de eerste tot de laatste letter van genoten heb (ik was trouwens dat meisje dat met plezier boekbesprekingen maakte). Wat een fantastisch verhaal. Het uitgangspunt is zo ongelooflijk origineel dat ik wilde dat ik het zelf bedacht had. De film heb ik nooit gezien, omdat deze onmogelijk aan het boek kan tippen.
• De naam van de roos van Uberto Eco: Ik heb even getwijfeld tussen De slinger van Foucault en De naam van de roos, maar ik moet deze toch aan De naam van de roos geven, omdat ik dit boek twee keer heb gelezen en De slinger maar één keer. Applaus voor Eco die erin slaagt een spannend detectiveverhaal te schrijven waarvan de lezer slimmer wordt.
• De helaasheid der dingen van Dimitri Verhulst: Dimitri Verhulst is een waar natuurtalent. Dit boek leest als een trein en de alternatieve Tour de France verdient op zich al een plaats in de literatuurgeschiedenis. Ook erg genoten van de verfilming trouwens.
• The Lord of the Rings triologie van J. R. R. Tolkien: Dé ultieme fantasy novel. En ik ben dan nog niet eens een fantasy liefhebber (geef mij maar Science Fiction, nu we het daar toch over hebben, vermeld ik graag de Foundation-serie van Asimov en de Earth van David Brin).
• De verborgen geschiedenis van Donna Tartt: Cadeau gegeven aan een vriendin midden tijdens de hype en hem vervolgens zelf van haar geleend. Uitgelezen in één lange ruk. Ik vond dit boek zo goed dat ik me jaren later zelf een exemplaar kocht en het boek opnieuw in één ruk uitlas.
• De ontdekking van de hemel van Harry Mulisch: Fenomenale film, fenomenaal boek. Echt een boek dat blijft hangen. Dringend te herlezen.
• Middernachtskinderen van Salman Rushdie: Als fan van het magisch-realisme en historische boeken, heb ik van dit boek gesmuld.

Eervolle vermeldingen voor De ondraaglijke lichtheid van het bestaan van Milan Kundera en De vliegeraar van Khaled Hosseini.