Er was net een kleine wolkbreuk boven Leuven losgebarsten en ik moest om half negen in het stadscentrum zijn. Naar goede gewoonte had ik alles erg krap getimed. Ik vloekte toen bleek dat mijn fiets platteband had. Geschooid om een lift bij mijn vriend dan maar. Batterij van de wagen plat, te lang niet mee gereden. Shit. Laatste redmiddel: de te grote herenfiets van mijn vriend. Gezwind mijn been over de stand gegooid en gefietst alsof mijn leven er vanaf hing.

Ik was drie minuten te vroeg op de afspraak.