Shame on me, de tweede les van Russisch en meteen al brossen. Maar ik had een goed excuus: twee vrijkaarten voor Das Lied von der Erde in een fabuleuze opvoering door Oxalys. Wat een prachtig muziekstuk! En dan heb ik weer even spijt dat ik mijn eigen instrument de laatste jaren schandelijk verwaarloosd heb. Al weet ik dat ik op dit moment in mijn leven de tijd, noch de energie kan opbrengen om mijn oude niveau opnieuw te bereiken.

Voorlopig beperk ik me tot het passief consumeren van muziek, maar ooit, ooit, pik ik de draad weer op.